လူသားသစ္စာ [901 - 1100]

အခန်း (1032)

ဂျပုမှာ ထွက်ပင်မပြေးနိုင်လိုက်ချေ။ မိုဝူကျိ၏ လက်ချောင်း ပေါ်လာသည့်အခိုက် သူ့ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးက ပြောင်းလဲသွားသည်ဟု သူက ခံစားလိုက်ရသည်။

ထို့နောက် တစ်ခဏချက်ချင်းပင် သူသည် မြင့်မားထောင်လွှားသော ပြီးပြည့်စုံခြင်း နတ်ဘုရားအုပ်စိုးသူတစ်ယောက် မဟုတ်တော့ချေ။ သူက တခြားသူများကို ဖိအားပေးနိုင်သည့် အဆင့်မြင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ပင် မဟုတ်တော့ဘဲ မပြောပလောက်သည့် ဖုန်မှုန့်တစ်မှုန့်သာ ဖြစ်နေ၏။ ခုခံစရာနည်းလမ်း မရှိတော့သည့် လူသားတစ်ယောက်သာ ဖြစ်နေ၏။

သူ့တွင် ကျင့်ကြံဆင့်လည်း မရှိသလို သက်တမ်းအရှည်ကြီးလည်း မရှိတော့ချေ။ သက်ရှိလောကအတွင်း၌ အချိန်များ ကုန်ဆုံးလာသည်နှင့်အမျှ သူက တဖြည်းဖြည်း အိုမင်းရင့်ရော်လာပြီး သေဆုံးခြင်းဆီသို့ တရွေ့ရွေ့ လျှောက်သွားသည်ကို စိတ်ခြောက်ခြားစွာဖြင့်သာ သူ ကြည့်နေနိုင်လေ၏။

“ဝုန်း”

ဂျပု၏ စွမ်းအားစက်ကွင်းက ပေါက်ကွဲထွက်သွားသည်။ သူ့ပတ်ပတ်လည်ရှိ မိုးကြိုးများ၊ လှံအလင်းတန်းများနှင့် အချုပ်အနှောင်အားလုံးသည် ခြေရာတစ်စွန်းတစ်စ မကျန်ဘဲ ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူ၏ အသိစိတ်ပင်လယ်နှင့် သိဒ္ဓိလုံးတို့သည် အပြီးအပိုင် ချည်နှောင်အပိတ်ခံထားလိုက်ရ၏။

“ဘုတ်”

နတ်ဘုရားအုပ်စိုးသူ ဂျပုသည် ဆက်လက် တောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ ကြမ်းပြင်ပေါ် မလှုပ်နိုင်ဘဲ ထိုင်ကျသွားလေသည်။ သူက သက်ရှိလောကထဲမှ လူသားတစ်ယောက်သာ မဟုတ်တော့ဘဲ တကယ့် လူသားစစ်စစ် ဖြစ်သွားလေပြီ။

“မင်း ဘယ်သူလဲ”

ဂျပုက ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် အားအင်ပျက်လပ်စွာ ထိုင်နေလျက် သူက မိုဝူကျိအား တအံ့တသြ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏ ကျင့်ကြံဆင့်မှာ မိုဝူကျိထက် များစွာပိုမြင့်ရမည် ဖြစ်သည်။ သို့သော် မိုဝူကျိအား ခုခံရန် အခွင့်အရေးပင် သူ့တွင် မရှိဘူးဟု သူက ခံစားမိသည်။ အဆင့် ၅ ထောင်ချောက်အစီအရင်ကို သူ ချက်ချင်း မချိုးဖောက်နိုင်လိုက်သည်မှာ မှန်၏။ သို့တိုင် မိုဝူကျိ၏ သက်ရှိလောကက သူ့အား အကြောက်တရားတို့ဖြင့် ပြည့်သွားစေသည်။ သူက ဤအစီအရင်ထဲတွင် ထောင်ချောက်မမိခဲ့လျှင်ပင် မိုဝူကျိ၏ သက်ရှိလောကကြောင့် သူက အပြင်းအထန် ဒဏ်ရာရဦးမည်သာ ဖြစ်သည်။