"Efendim?" diye sert ses duyduğunda hâlâ rahatlamamıştı, Alperen ise anlamayarak arkadaşına bakıyordu.

"Yavuz, durum ne?" Yola odaklandı, hızını arttırdı. Aynalardan etrafını kontrol ediyordu, paranoyak falan değildi. Kemal onları her an takip ettiriyor olabilirdi. Alperen susadığı için arka taraftaki koltuktan su şişesini alıp su içmeye başladı.

"Yengem güvende, rahat ol aslanım." Alperen boğazına kaçan suyla öksürürken kaşları çatıldı, Ercan ise bağırarak "Ne yengesi oğlum?" diye haykırdı.

"Yengem mi var?" diye zorlukla konuştu Alperen, irileşmiş gözleriyle ekrana baktı. Yavuz ise kahkaha atıyordu. Ercan göz devirdi. "Yavuz, yenge falan yok ortada!"

Alperen olayları anlamadığı için sessiz kaldı, yine de bıyık altından gülüyordu.

"Menekşe Hanım'ı niye koruyoruz o zaman anlamadım?"

Ercan dişlerini sıktı. "Çünkü bir dava için çalışıyor, dikkatli olun."

"Ne davası?" diyerek ciddileşti Yavuz, aniden ciddileşmişti. Ercan Alperen tarafa kısa bir bakış atarak önüne geri döndü.

"Başın belada mı?" diye sordu tekrar Yavuz.

"Hayır, değil."

"O zaman kızdan hoşlanıyorsun?" Ercan öfkeyle itiraz edecekken duraksadı. "Arkadaşımın sevdiği kadının arkadaşı sadece. Çalıştığı dava yüzünden düşmanları var. Senden yardım istedim, pişman ettin." Sonlara doğru hafif alaycı konuşmuştu.

"Biri tarafından izleniyor." dedi sabit sesle Yavuz.

"Ne?" diye fısıldadı Alperen.

"Bir araç onu takip ediyor, şimdi kapatmam lazım. Seni birazdan arayacağım."

Arama sonlandığında Alperen arkadaşına baktı. "Kemal'in rahat durmayacağını tahmin ettiğim için asker bir arkadaşımdan yardım istedim, bizi ve Menekşe Hanım'ı koruyorlar."

Alperen, Menekşe'nin ismini duyunca hınzırca gülümsedi. Ercan kaşlarını daha çok çattı. "Bari sen yapma Alperen." diyerek yakınırken Alperen önüne döndü. "Bir gün elbet elime düşersin Ercan efendi, Başak'ın evinde yaptıklarını unutmadım. İntikamımı alacağım."

Ercan sırıttı, Alperen ile uğraşmayı seviyordu. Âşık olmayı istemiyordu, kendi hâlinde gayet rahattı. Kariyerine odaklanmıştı, arkadaşlarıyla ve yaşantısıyla mutluydu.

"İçimde kötü bir his var." dedi Alperen yeniden konuşurken.

"Stres yaptığın için öyle düşünüyorsun, sakin ol. Barış ile konuşacağız ve her şey daha hızlı gelişecek."

"Ya Barış gerçekten akli dengesini kaybettiyse?"

Ercan bakışlarını yoldan çekip Alperen'e baktı. "Başak hasta olmadığına emin."

"Hasta olmasa bile orada iki yıl kaldı, psikolojisi iyi değildir." Ercan cevap vermedi, Alperen'in haklı olduğunu biliyordu.

"Menekşe'yi takip eden araç Kemal'in adamlarından biri, Yavuz onunla başa çıkabilecek mi?"

Ercan emin şekilde konuştu. "O bir asker, ona güveniyorum." Alperen bir nebze rahatlamıştı fakat bu gece iyi bitmeden asla tam anlamıyla rahat hissedemeyecekti.

Dev Adam | Texting Where stories live. Discover now