In the Night Sky

KABANATA 6

Binilisan ko ang takbo nang makaalis sa bahay. Saktong paglabas ko ng phone ko ay tumunog ito at nagpakita ang pangalan ng tatawagan ko rin dapat. Aiyana.

"Samahan mo nga 'ko," parang labag pa sa kalooban niya nang banggitin niya iyon.

"Sunduin mo 'ko!" masayang sabi ko habang gumilid sa daan. "Nandito ako sa-" napaisip ako dahil hindi ko alam kung nasaang kanto na 'ko. Madilim na rin ang parte kung saan nakatayo ako.

"Saan?" tipid na tanong niya.

"Huling kanto malapit sa bahay namin. Magkita na lang tayo rito," ibinaba ko agad ang phone dahil may nakita akong malaking bahay sa pinakadulo.

"Are you stalking me or do you live here now, Kevin?" I asked him gently.

He was standing on his gate, his hands covering his face. It's late at night, but I know exactly who he is. I'm very familiar with him.

"Aciellin," he scoffed. "You really like me, huh? After what you did to me for causing trouble? Eh, you don't look pregnant. Gusto mo bang pakasalan na kita 'no?" sunod sunod na tanong niya na ikinabigla ko.

"Do you believe I spread that false rumors?"

"I didn't say anything, but you always got me in trouble," kibit balikat na sabi niya. "What gives you the nerve to stalk me here in my cousin's house and not apologize to me?"

"All right, I'm sorry about that and-"

He walked out while I was still talking to him, and I opened my mouth in shock. Ang bastos talaga nito. Damang dama ang pagiging walking red flag!

"Pucha," mura ko nang makitang nakatayo sina Zaina at Aiyana sa likod ko. "Zai!" sigaw ko at niyakap siya. Shet!

Niyakap niya rin ako pabalik at dahan dahang inayos ang suot niya. Muntik ko pa yatang maalis ang salamin niya.

"Akala ko nakalimutan mo na 'ko!" inis kong sabi habang niyayakap si Yana. "Ilang taon ka nawala tapos babalik ka na lang na parang walang nangyari?" tanong ko kay Zaina.

"I think-"

"Akala mo siguro tatanggapin ka pa namin?" naglalakad na kami papunta sa kotse ni Yana.

"Ow," mahinang sabi ni Zaina kaya napangisi ako.

"Syempre!" bumalik ako sa kanya at inakbayan siya. "May utang ka sa'kin na maraming kuwento!"

"Kumusta ka?" she asked out of nowhere.

"Ha?" napatigil ako sa paglalakad nang nasa harap na kami ng sasakyan. "Why would you asked me like that?"

"I know you're not okay," tipid na ngiti niya.

"Manghuhula ka na pala," pag iiba ko nang usapan. "Gutom na 'ko."

"Good thing may binili akong snacks," turo niya sa loob ng kotse. "Favorite niyo, burger and fries. Bad for your health."

"Daig mo pa si Aiyana," umiiling na tawa ko bago pumasok.

Nasa sulok kami na nakaupong tatlo habang tinatanaw ang buong Hyamer. Mga kumikinang na bituin ang bumubungad sa'min lalo na't napakataas nitong restaurant na 'to. Iyong tipo na kapag titingin ka sa ibaba ay hindi alintana sa'yo na mahulog dahil sa nakalalason na ganda. Baka magamit na nila ang tatlong salita na lagi kong naririnig kapag trending ang pangalan ko. Rest in peace.

"I want to ask him if he's okay pa ba but I should start by asking myself first, right?" tanong ko sa kanila habang inikot ang tinidor upang makuha ang pasta sa plato ko.

"Are you okay?" Zaina asked me again. Napahinto pa silang sabay ni Aiyana.

"Am I okay?" natatawang tanong ko rin sa sarili at kumuha rin ng fries para nguyain.

"Marami na nga 'kong naisulat na names for my future babies even though I don't have husband or boyfriend," natatawang kuwento ni Zaina habang ipinapakita niya ang journal niya. Talagang marami na nga siyang naisulat doon.

"Isumbong kaya kita kay tita," saad ko.

"Kay tito para walang mauuwian," dagdag din ni Aiyana.

"Tara, samahan ko pa kayo!" malakas niyang sigaw sabay ang pagtayo.

Natakpan ko tuloy ang sariling mukha gamit ang kamay dahil sa kahihiyan. Kahit na sobrang lalim na ng gabi ay marami pa rin ang tao rito, mukhang yayamanin pa sila!

"Any time soon ay aalis din ako rito atsaka for future purposes lang 'to if mayroon talaga ang para sa akin," tinago niya rin agad ang hawak hawak na journal sa bag niya.

Napabuntong hininga ako. Aalis na naman siya. Any time soon.

Nag order na muli kami ng ibang pagkain dahil nagugutom pa raw sila. While eating, the three of us just talked kahit na we don't see each other often, it appears that we haven't lost our true friendship. Kukunin ko na sana ang wine na nasa harap ko nang agawin iyon ng isang lalaki. Napataas tuloy ang tingin ko dahil sa kanya.

"Let me," matamis ang pagkakasabi niya habang nilalagyan ang wine glass ko.

Sinulyapan ko ang dalawa kong kasama na nagtataka rin ang tingin sa'kin. While looking at the man, I sipped my wine and tasted it. I licked my lip as I watched the man, who was also watching my movements. When he closed the wine bottle, I pouted. I finish my glass of wine before refilling it again.

"Would you like to sleep with me, mi amore?"

Instead of swallowing the wine, it all came up of my mouth, leaving a wine stain on my white silk pajamas!

"Pardon?" nanlaki ang mata ko sa tinanong niya.

"Sorry, it just came out on my tongue because you're okay with other people sleeping with you, right?" he asked casually.

"If that's all you believe, well, I have my standards and you're not meeting them, asshole," I said as I stood up to clean a stain on my silk pajama.

"Why don't you sleep with your co-paparazzi?" I said, not looking at him. "It's a good shot if we can get it in our room upstairs," saad ko muli habang nakatitig na sa kasama niya na kanina pa kumukuha patago ng litrato sa'min. Baka makabog pa niya sina Synkio.

"Excuse me?" tanong niya at humarang sa harapan ko.

"You know, BL is pretty famous right now pero talo na agad sa itsura mo, pa'no ba 'yan?" Aiyana shrugged as she assisted me. Kinuha niya rin ang wallet at phone ko na nasa lamesa namin.

"I'm sorry, could you please excuse us? Or do you really want to be more famous than BL by uploading this record you made for our friend first? Kasi feeling ko mas sisikat ka talaga rito," mahinhin ang pagkasabi ni Zaina kaya pinipilit kong hindi matawa dahil seryoso siya. This isn't her thing talaga.

I really missed them. Especially since we haven't seen Zaina in nearly five years without communication or anything, and Aiyana is always less than an hour when I'm with her because her duty is different in my free time, it's good that they includes me into their hectic schedules. It's as if we don't really call each other friends anymore kahit na nasa labas lang visible 'yung isipan namin na 'yon. The truth is that we still have what we really want in our hearts and minds.

A/N: Wala na 'kong first story which is 'yung Intwo You. Unpublished. I just want you to be updated. Love you, iyou!