Η υιοθεσία

Το άστεγο κοριτσάκι

Άγγελος POV

"Άγγελε..." Ακούω ξαφνικά τον Θάνο να λέει καθώς κοιτάζει κάτι χαρτιά και σηκώνω το βλέμμα μου και τον κοιτάζω.

"Τι έγινε? Βρήκες κάποιο στοιχείο?" Ρωτάω με ανυπομονησία.

"Ήθελα να σε ρωτησω κατι όμως ξέχασα να σε ρωτήσω." Μου λέει και καθαρίζει τον λαιμό του.

"Άνοιξες έναν λογαριασμό στην τράπεζα για την Εύα και της βάζεις λεφτά?" Με ρωτάει και τον κοιτάζω ειρωνικά.

"Συγνώμη... Έχεις δει τον μισθό που παίρνω? Με το ζόρι παίρνω χίλια ευρώ τον μήνα. Εχω να πληρώσω ρευμα νερό σουπερμάρκετ ρουχα εξόδους δάσκαλο κιθάρας και είμαι πολύ τυχερός που στο σχολείο κάνουν στην Ευα και αγγλικά και ισπανικά και δεν χρειάζεται να πληρώσω και κάτι παραπάνω." Του λέω σοβαρά.

"Δεν παιρνεις μπόνους και υπερωρίες?" Με ρωτάει.

"Υπερωρίες και μπόνους έπαιρνα. Όταν πατουσα το πόδι μου στο τμήμα. Εδώ και δυο μήνες σχεδόν ομωσ δεν έχω πάει ουτε στο κανονικό μου ωράριο. Να φανταστείς ότι τώρα θα έπρεπε να ήμουν στο τμήμα. Ευτυχως η Νικολέτα με καλυπτει αφου της έχω πει ότι δουλεύω στο σπίτι." Του απαντάω.

"Εντάξει αυτό δεν είναι και τελείως ψέμα. Δουλευεις. Για την υπόθεση του Φάνη. Και αυτό μια σημαντική υπόθεση είναι." Μου λέει εκείνος.

"Η οποία εδώ και οχτω χρόνια έχει κλείσει και θεωρείται αυτοκτονία." Του υπενθυμίζω.

"Ναι όμως τώρα έχουν βρεθεί νέα στοιχεία και η υπόθεση έχει ανοίξει." Μου λέει και τότε ακουμε την πόρτα να ανοίγει και αμέσως γυρνάμε και βλέπουμε την Εύα να μπαίνει μέσα.

"Εύα? Τι κάνεις εδώ? Η ώρα είναι μια. Θα έπρεπε να είσαι στο σχολείο." Της λέω αμέσως αυστηρά.

"Ο καθηγητής της γυμναστικής αρρώστησε και φυγαμε." Λέει καθώς μας πλησιάζει.

"Και ήρθες μόνη σου από τόσο μακριά? Γιατί δεν με πήρες τηλέφωνο να ερθω να σε πάρω εγώ από το σχολείο?" Την ρωτάω αμέσως και εκείνη καθαρίζει τον λαιμό της.

"Κοίτα... Θα ήθελα να σου ζητήσω μια χάρη. Και εσυ αγαπημένε μου αδελφέ θέλω να με στηρίξεις." Λέει η μικρη.

"Ωχχχ..." Λέω ταυτόχρονα με τον Θάνο.

"Δνε θέλω να ζητήσω κάτι παράλογο. Απλά... Να... Είναι ένα μικρό άστεγο κοριτσάκι. Και να... Σκεφτόμουν μήπως μπορουσαμε να το φιλοξενήσουμε για λίγες μέρες." Μας λέει και την κοιταζουμε έκπληκτοι.