Glanzende zijdezachte huid met de kleur van koffie met melk, gehuil dat je hart binnendringt en je vult met het feit dat er nog hoop is, dat er redders onderweg zijn en prachtig donkerbruin haar. Alles was perfect eraan. Dit was hun sterkste schakel maar ook hun zwakste, hun overwinning of hun verlies. "Jade" Dat was het eerste woord dat haar moeder kon uitbrengen. Ze zij het met een zachte en tedere stem, alsof ze bang was dat ze haar baby anders pijn zou doen.
tijdens de bevalling was ze flauw gevallen en toen ze weer bij kwam was het eerste wat ze zich herinnerde haar naam. Evanlyn Ebben. Ebben, dat was afgeleid van ebbenhoud. iedereen in haar bloedlijn had de donkere haarkleur van abbenhout, nu ook gedeeld met Jade. Het moment dat ze haar dochters prachtige groene ogen zag wist ze meteen hoe ze haar zou noemen. Ze had geen idee hoe dat haar plotseling te binnen schoot, ze wist alleen dat dat de naam van haar dochter was. Het paste helemaal bij haar alsof het was voorbestemd. "Jade" Dat was de naam van haar dochter, de naam die honderden mensen scandeerden, de naam van hoop, de naam van hun verlos, van hun redder. Het waren moeilijke tijden en ze werden voortdurend aan gevallen, maar op dit moment was alles perfect, dat kon je zie aan de grote glimlach die zij trots op haar gezight droeg, ook bij haar man die langs de zijkant van het bed zat was de glimlach niet weg te halen.
Samen met haar man ging ze op het balkon van de kamer staan en wat ze buiten aantroffen deed hun hart smelten. Honderden mensen stonden buiten de grote deuren van de donjon. sommigen met kaarsen in hun handen, anderen met kleding of voedsel; kortom alle soorten cadeau's.
I now it's a short chapter but you can see it as an intro. Please no hate but i am only 11 and this is my first book.
