ជាប្រភេទរឿងខ្នាតខ្លី

រឿងស្នេហ៍តែអូន💕

<<ហីយ៉ា...កុំវៃបងទៀតអីណាបងសុំទោសឥឡូវចេះម្ហូបទាំងអស់នេះអូនចង់ធ្វើមិចក៏បានដែលព្រោះគ្រប់យ៉ាងនៅទីនេះជារបស់អូនហើយ>>Jimin លោដៃទៅឱនរាងតូច

<<ចឹងអូនឲ្យអាហារទាំងអស់នេះទៅពួកអ្នកបម្រើក្ន្ងផ្ទះញ៉ាំទៅចុះ>>Hobi ញញឹមទៅកាន់រាងក្រាស់

<<ស្រេចតែអូន...សឺត..>>Jimin ឆ្លើយហើយក៏ឈ្លៀតថើបថ្ពាល់របស់រាងតូចមួយខ្សឺតទៀត

<<ន៎ែ...បងធ្វើស្អីនឹងមិនចេះខ្មាស់ម៉ែដោះទេហេស៎>>Hobi រាងតូចនិយាយទាំងមុខក្រហមនៅតែពីរអ្នកមិនថាទេនេះម៉ែដោះក៏នៅហើយមានអ្នកបម្រើពីរបីនាក់ទៀតពុទ្ធោអើយខ្មាស់គេណាស់

<<ខ្ញុំអត់មានបានឃើញអីទេអ្នកប្រុសនឹងលោកប្រុសអញ្ជើញតាមសប្បាយចុះចា៎ស>>ម៉ែដឡនិយាយហើយគាត់ក៏បែបមុខចេញ

<<ឃើញទេពួកគាត់មិនបានមើលពួកយើងទេចឹងបងសុំថើបម្ដងទៀតណា>>Jimin និយាយដោយបង្ហាញទឹកមុខខិល

<<អត់...ពេលនេះអូនឃ្លានអូនចង់ញ៉ាំបាយ>>Hobiនិយាយសម្របពេលចាប់ស្ពាគីទីដាក់ចូលមាត់

<<Okayបងមិនរំខានអូនទៀតទេតែបងក៏ចង់ញ៉ាំដែលព្រោះយប់មិញបងក៏អស់កម្លាំងដែលណា>>Jimin

<<អស់កម្លាំងអីទៅអូនទៅវិញទេដែលអស់កម្លាំងនោះឆើស>>hobi សម្លក់ទៅកាន់Jimin

<<ឥឡូវបងឈឺដៃណាស់បញ្ចុះកបងតិចមក>>Jimin ហាមមាត់ចាំរាងតូចបញ្ចុះក

គ្មានជម្រើសទេប្រុសម្នាក់នេះពូកែត្អូញខ្លាំងណាស់មានតែធ្វើតាមនឹងឯងមិនចឹងទេនឹងត្អូញដាក់ត្រចៀកពេញមួយថ្ងៃឥឡូវហើយ

រយៈកាលកន្លងផុតទៅលឿនដូចរន្ទះពេលនេះរាងតូចត្រូវបានអស់ពេលនៅជាមួយនឹងJiminហើយក៏ដល់ពេលដែលរាងតូចត្រូវមកនៅជាមួយនឹងNamJoonហើយ

ឡានរបស់Jiminបានជូនរាងតូចមកដល់មុខក្រុមហ៊ុនរបស់NamJoonតែម្ដងទោះបីជាJiminដាច់ចិត្តឬមិនដាច់ចិត្តក៏ដោយយ៉ាងណាលក្ខខណ្ឌវាគឺជាលក្ខខណ្ឌដោយមិនអាចប្រកែកបាននោះទេ

<<ថែខ្លួនអូនឲ្យល្អណាបងNamJoon Hyungធ្វើបាបអូនឆាប់ប្រាប់បងឮនៅ...សឺត>>Jimin លោមាត់ទៅថើបថ្ងាស់រាងតូចមួយខ្សឺតធំ