Aşk-ı Namütenahi | Yarı Texting

28.Bölüm

Selamünaleyküm.

Hüma'dan.

1 gün önce.

"Ayy kanka yaa bak beni bile heyecan bastı şimdiden." Dedi Su

"Yarın resmen anonim eniştem ortaya çıkıyor." Dedi Balım da onu destekleyerek

"Kızlar hiç sormayın çok merak ediyorum sonunda ortaya çıkıyor. Ama korkuyorum çünkü abilerinizden birisi ve abimle araları bozulursa." Dedim hüzünlü sesimle

"Ya kanka düşünme sen bunları harama bulaşma yeter biliyorum kolay kolay yapmazsın ama yine de uyarmak görevimiz." Dedi Balım tekrar

Kafamı salladım ve konuşmaya başladım.

"Biliyorum kuzum sağ ol yine de." Dedim ve ekledim

"Haydi Bismillahirrahmanirrahim." Dedim ve yerimden kalktım

"Ben bir çay koyayım içeriz demi?" Dedim

"Sorman hataa." Dedi ve sırıttı Su

Sözünün ardından mutfağa gittim ve çayı hazırlamaya başladım. Annem Balımlara gitmişti. Neredeyse her hafta toplanırlar birlikte bir şeyler yer Kur-an Okur sohbet ederlerdi. Öyle dedikodu falan yapmazlardı yani diğer günlerdeki gibi. İşte bu yönlerini seviyordum bir kaç çöpçatan teyze dışında tabi.

Çayı da alıp salona geçtim ve kızlarla sohbet muhabbet ettik. Daha çok onlar benim yarın için heyecanımı yatıştırdılar da diyebilirim. Sonra vedalaşıp ayrıldık.

İkindi namazımı kıldım kızlar gidince. Annem geldi sonra yemek hazırladık. Babamla abim geldi yemekten sonra çay içtik ve ben odama geçtim.

Bütün vücudum aslında baya heyecanlı tepkiler veriyordu ama içimden korkuyordum. Neden korktuğumu ben de bilmiyorum ama işte içimde bir korku vardı.

İçimi ferahlatmak için açıp Kur'an-ı Kerim okumaya başladım.

Biraz okuduktan sonra duamı ettim ve Kur'an-ı kaldırıp yatağıma yattım.

Sabaha kadar pek iyi uyku çekemesem de namazdan sonra da uyumadım ve biraz kitap okudum. Sonra kahvaltı hazırladım ve ev ahalisi toplanınca kahvaltımızı ettik.

Tabi ben gergin, heyecan ve korku duygularını aynı anda yaşıyordum. Annem ve abim olayları bildikleri için ve bana güvendikleri için içim bir nebze de olsa rahattı. Ama babam, aslında o da anlayışlıydı ama bu olaya kızardı sonradan ona uygun bir dille gidip kendin anlatacaktım çünkü ondan bir şeyler saklamak özellikle de önemli bir konu olduğu için vicdan azabı çekiyordum.

Kahvaltıdan sonra Dilek'e mesaj attım bizim eve doğru geldi çünkü onların ev parka biraz daha uzak kalıyordu ve bizim evin önünden geçmesi gerekiyordu.

Ben de başörtümü son bir kez düzelttim ve önce evden sonra da apartmandan Bismillah deyip çıktım.

Kapıda Dilek'i gördüm ve gülümseyip kocaman sarıldım.

"Hayırlı sabahlar çiçek hanım." Dedi gülerek gergin olduğumu biliyordu ve beni rahatlatmak istiyordu

"Hayırlı sabahlar." Dedim ben de

"Korkma tamam mı ben yanındayım gerilme de önemli bir konu ama rahat olmaya bak derin nefesler al." Dedi bu kızı sevdiğimi daha önce söylemiş miydim bilmiyorum ama çok seviyorum

"Tamam çok sağ ol kuzum iyi ki geldin." Dedim

"Sen de sağ ol hadi gidelim saat 11'e geliyor." Dedi kafamı salladım ve yürümeye başladık