Mutluluk her an bizi bulabilir.Asla umudunuzu kaybetmeyin.Ben mutluluğu bulacağımı düşünmemiştim.Ama karşıma Asena çıktı.O benim mutluluğum oldu.Benim mutluluğum.Asena benim.Onu kimselere vermeyeceğim.Benim olacak.Hiç bir güçün ona zarar vermesini istemiyorum.Onu hep koruyacağım.Ondan bana bir şans vermesini istedim.Şu an ne söyleyeceğini bilmiyorum.Umarım ikimiz için de güzel şeyler olur.
"Karan Bey neden beni sevmek istiyorsunuz?"
"A-Asena sen, sen çok temiz kalplisin,güzelsin,çalışkansın, başarılısın, ben seni gördüğümde çok hoş oluyorum.Sen benim ,seni ne kadar çok sevmek istediğimi bilemezsin.Bu sevgi sayılacak bir şey değil.Seni nasıl sevdiğimi sadece yaşayıp göreceksin."
"A-Ama Karan Bey ben üzülürsem veya sizi üzersem ne olacak o zaman?"
"Çalışacağız Asena çalışacağız ne ben seni üzeceğim,ne sen beni.Elimizden gelen her şeyi yapacağız ama sen beni istemezsen ben seni içimden de severim Asena.."
Ne diyordu öyle onu istememek mi?! Ben her gece sebepsizce onu düşünürken o neyden bahsediyordu?!Ben onunla neler yaşadığımıza dair anlam kazandırmaya çalışken o onu istemediğimi düşünüyordu.Hayır! Bunu düşünemez! İzin vermem!!!
"S-Siz ! Siz nasıl düşünürsünüz böyle ?!Ben-Ben sizi çok seviyorum!"
Ne!Ne dedim ben?! Nasıl söyledim bunu!? Ben mi söyledim?!
"Ne dedin Asena ,bir daha söyle bakayım"
Bu seste biraz mutluluk, biraz merak,biraz dalga vardı.Ama ben ,ben yapacağım, adam gibi söyleyeceğim.
"Karan Bey ben sizi seviyor"-um demeye kalmadan dudaklarımda bir baskı hissettim.Beni öpüyordu.Büyük bir şehvetle... Karşılık verdim sakince . Sonunda ayrıldı zar zor. Heyecanlanmışa benziyordu.Nefes alış veriş i tenimi yakıyordu.Gözlerinde mutluluk parıltıları vardı.İçten bir şekilde gülümsüyordu. Yanağındaki çukur gamzesi belirginleşti. Boynuma doğru yaklaşıp derin bir nefes aldı.Elleri ile belimi sardı. Kollarımı ona sardım. Güzel ve koyu çikolata kokusunu içime çektim.Buram buramdı...Ellerini belimden alıp yanaklarıma koydu gülümsedim....
