Cāi Cāi || ချိုက်ချိုက် || [ မြန်မာဘာသာပြန်] (Completed)

Chapter (30)

ထန်ယီမင်လည်း ရယ်မလား၊ ငိုမလားတောင် မဆုံးဖြတ်နိုင်တော့ပေ။ သူ၏ ပေါ့ပေါ့တန်တန် စကားတစ်ခွန်းသည် လူတိုင်းအပေါ် ကြီးမားသောအကျိုးသက်ရောက်မှုရှိလိမ့်မည်ဟု သူ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ယီမင် ချင်းယွမ် : နွေဦးပွဲတော်မှာ ငါတရုတ်ပြည်ကို ပြန်လာမှာ မဟုတ်ဘူးလေ၊ အဲ့ဒါကြောင့် အလုပ်ထဲမှာပဲ အချိန်ဖြုန်းမလို့ စဥ်းစားထားတာ

ယ်ိမင် ချင်းယွမ် : ပြောရမယ်ဆို အားလုံးမှာပါနိုင်မှာမဟုတ်ပေမယ့် တစ်ခုတစ်လေလုပ်ဖို့ တော့ အချိန်ကျန်ပါသေးတယ်

ယီမင် ချင်းယွမ် : ငါဘာလို့ Shou နေရာက အသံသွင်းလိုက်တာလဲဆိုတော့

ယီမင် ချင်းယွမ် : ...... မင်းတို့ပဲ အမြဲတမ်း မျှော်လင့်နေခဲ့တာမဟုတ်လား

ယီမင် ချင်းယွမ် : ပရိသတ်တွေအတွက် နွေဦးပွဲတော် စပရိုက်ပေါ့!

ရှန်းချိုက် : "..."

အိုး. . . ဒါက ဒီလိုမျိုးပေါ့??

ကောင်လေးသည့် သူ့မေးစေ့ကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ထောက်ထားပြီး ဖုန်းစခရင်ပေါ်သို့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။

ဆိုလိုတာက... ယွမ်တာ့က သူ့ပရိသတ်တွေအားလုံးကို အမှတ်တရလက်ဆောင်ပေးရုံကလွဲလို့ တစ်ခြားအကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ ဒီတိုင်းဖျော်ဖြေပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ။

အချိန်အတော်ကြာအောင် စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီး တွေးနေမိ၏။

သို့သော် ရှန်းချိုက်၏အတွေးများသည် ဤနေရာတွင်သာ ရပ်တန့်သွားသည်။

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူသည် 'သူတွေးနေသည်' ကို တိတိကျကျနားမလည်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။  ဤဆက်ဆံရေးမျိုးသည် ရှုပ်ထွေးလွန်း၏။ ပထမဆုံးအချက်မှာ မျှော်လင့်ချက်နှင့်အထီးကျန်မှုဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံးတွင်တော့ အရှက်ကွဲခြင်းနှင့် မိမိကိုယ်ကိုနှိမ့်ချရခြင်းသာ... ဤဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ကောင်လေးသည် ထိုအမျိုးသားအပေါ် သူတွေးနေမိသော အတွေးများ၏ စစ်မှန်သောအဓိပ္ပာယ်ကို မဖော်ထုတ်နိုင်ခဲ့ပေ။