Love Of Tomorrow (a Sandro Marcos fan-fiction story)

PROLOGUE

~~~

Kausap ko ang ngayon si Elka, tinawagan niya ako dahil dadating daw kasi ang big client ng kompanya ngayong araw, ngunit dahil wala nga siya, kailangang isa sa mga bosses ang humarap sa kanila.

"e bakit ako? pwede namang si Simon nalang." inis kong sabi, madami pa kasing aayusin na pending works at kailangan kong tapusin.

"sorry besty! nasa Macfrost si Simon ngayon, pero please favor lang this time please! promise mag sesend ako ng assisstant para sayo, para matapos mo agad yang pending works mo"

"okay fine. whatever! anong oras ba yun?"

"mga thirty minutes besty, dadating na sila. This is one of our big client, nagpapa urgent kasi sila ngayon ng mga dentist na mag mimisyonaryo sa lugar na nasasakupan niya. Pwede nadin to maging opportunity mo para matupad mo pangarap mo na mapalawak mo pa yung mga natutulungan mong tao diba?"

"haynako besty! bumwelo ka nanaman, papaandaran mo nanaman ako ng ganyan. sige na sige na! ako na haharap, wag mo kakalimutan assisstant na e sesend mo ah!"

"Yes! thank you besty! you're the best! by the way I'm going, aayusin ko pa iyong para bukas. bye loveyou!"

"yeah right! bye ingat!"

at binaba niya na ang tawag. Sobrang dami kong tatapusin, madami kasing mga politician ang nagrerequest ng medical missionary para sa iba't ibang lugar, kaya kailangang isa isahin ko bago ko e approve dahil ang mga doctors namin ang magiging kawawa pag pumunta sa ibang lugar at kinapos sa budget lalo na sa mga gamit at transportation.

After mag lunch, pinag prepare ko na ang mga staff ko para sa bisita, dapat kumpleto lahat, walang labis walang kulang, dahil sabi nga ng kaibigan ko e this is one of the big client of our company, kaya dapat ready ang lahat.

sumapit ang alas dos ng hapon, inis na ako dahil sabi ni Elka ay within 30 minutes daw e dadating na pero lumipas na ang isa't kalahating oras wala padin.

"ma'am our visitor is here" isa sa secretary ng kaibigan ko.

"let them in" sabi ko at naupo na sa pwesto ko kung saan gaganapin ang meeting.

halos anim na ata ang naunang pumasok, pang huli ay tatlo na hinala ko e bodyguard ng boss nila. At ang isa sa kanila ay ang taong sinubukan ko nang kalimutan ng mahigit walong taon.

Halata ang pagkagulat sa mga mata niya, ganon din naman ako pero hindi ko na pinahalata sa kanya. Pinakita kong hindi na kami magkakilala, na wala na akong pakialam sa existence niya.

"Good afternoon everyone! welcome to Worlds Doctor Corporation! and welcome Senator Marcos the third! this is Miss Avion, one of our bosses in this company, she will be the one who will approve all your request, please be sitted so we can start the discussion."

Tahimik lang akong naupo, hindi ko pinapansin ang mga titig ni Sandro. Hinayaan ko silang mag usap usap kung ano ang gusto nila. Nag rerequest sila ng mga dentist and surgeon na mag coconduct ng mission sa distrito ng Ilocos Norte at Ilocos Sur.

Hindi ko akalaing tama ang sinabi ng bestfriend ko, pagkakataon ko na ito para tumulong.

Natapos ang meeting pagkatapos kong e approved ang lahat ng request nila, magpapadala kami ng mga doctors sa distritong nangangailangan ng tulong.

"thank you everyone! I will set a date to prepare our equipments and to let our doctors ready. Meeting dissmiss."

"excuse me everyone! can I talk to miss Avion...alone?"

si Sandro, nagtataka ang mga staff at mga kasama niya pero tumayo din sila at lumabas ng meeting hall, nagtaka din ako pero hindi ko na pinahalata.

"what is it mister senator?" walang gana kong tanong.

"Ace--

"you can call me anything but not with Ace, we're not that close"

"we are"

"we was"

"Azil please, we're have you been for this long? hinanap kita kung saan saan, ilang taon akong naghintay at naghanap sayo after mo kong iwan"

"you know what? you sounds funny! after all those year? yan talaga hinihimutok mo?"

"because I don't have any idea why'd you left me that day!"

"ngayon mo pa talaga ako tinatanong kung bakit kita iniwan noon? really mister senator?"

"why?"

halatang naghihintay siya sa isasagot ko, mga sagot na ikaka satisfy ng ego niya. But no, I won't let him win this time.

"please mister senator, I will allow you to talk to me this private but for business purposes only. Next time that we see each other again, ayokong pag uusapan natin ang mga personal life natin. I used to forget my past... including you! so if you'll excuse me.. I have a lot of works to do."

tumayo na ako at iniwan siya.

you don't know how much pain you've caused me. You don't know how long I've suffered in the past eight years, those pain make myself to hate you this bad.

~~~

:))))