အပိုင်း-၃
စာမေးပွဲဖြေဆိုခြင်း-၂
ပြိုင်ပွဲစတင်၍ သုံးရက်အကြာ
နေမထိတောအုပ်ကြီးထဲတွင်...
"ရင်းဝူ ငါတို့ဒီတောအုပ်ကြီးထဲရောက်နေတာ သုံးရက်ရှိပြီး ဒါပေမဲ့ဒီမှာနေရင်းထိုင်ရင်းကို ဒီတောကြီးက အရမ်းထူးဆန်းလွန်းနေတယ်၊မင်းကြည့်လေ ငါ့တို့ဒီတောကြီးထဲ မရောက်ခင်က နေ့အချိန်လေကွာ၊ဒီတောကြီးကို ရောက်လာတာ မှောင်မည်းနေတာပဲ၊နေ့မှန်းမသိ ညမှန်းမသိ ကြည့်လိုက်တဲ့နေရာတိုင်းမည်းတူးနေတာပဲ...."
"နေမထိ တောအုပ်ပါဆို
ကျင်းဟူ နယ်စပ်ကဒီလောက်နာမည်ကြီးတဲ့တောအုပ်အကြောင်းမသိဘူးလား.... "
"မသိဘူး.."
ရင်းဝူမှာသက်ပြင်းချလျက်ရှင်းပြလာလေသည်။
စစချင်းတုန်းက နေမထိတောအုပ်မှာ အခြားတောအုပ်များနှင့် အတူတူပင်။ထိုအချိန်က ကျင်းဟူမြို့မှာ အဖြစ်အပျက်ဆိုးကြီးဖြစ်ခဲ့ပြီး ထောင်ပေါင်းများစွာ မိစ္ဆာများ ရုတ်တရက်ပေါ်ပေါက်လာခဲ့လေ၏။
ထိုနေ့၌ ကျင်းဟူမြို့တွင် ရေပေါ်မီးပုံးပွဲတော်ရှိသည့်အတွက် လူများစွာစည်းကားနေပြီး မိစ္ဆာတွေရုတ်တရက်လာတိုက်ခိုက်ကြသည့်အခါ ပြေးမလွတ်တော့ဘဲ လူပေါင်းထောင်နဲ့ချီသေဆုံးခဲ့ရသည့် ဖြစ်ရပ်ပင်။
ထိုမိစ္ဆာများထဲမှ အငြိုးကြီးနှစ်တစ်ထောင် မိစ္ဆာများပါလာကြသောအခါဂိုဏ်းငယ်တွေက မထိန်းထားနိုင်တော့ပဲ အထက်ပိုင်းကျင့်ကြံသူတွေကိုအကြောင်းကြားရလေ၏။ကျင်းဟူမြို့က တုန်နယ်မြေ(ကောင်းကင်ပြာဂိုဏ်းနယ်မြေ)ဖြစ်သောကြောင့်ကောင်းကင်ပြာဂိုဏ်းက လာရောက်ဖြေရှင်းပေးလေသည်။သို့သော် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ကောင်းကင်ပြာဂိုဏ်းက နောက်ကျသွားသည့်အတွက် မသေသင့်သည့်လူများစွာသေဆံုးခဲ့ရသည်။ထိုကိစ္စနဲ့ပတ်သက်၍ယခုအချိန်ထိ ကောင်းကင်ပြာဂိုဏ်းက အပြစ်တင်ခံနေရဆဲပင်။
မိစ္ဆာတွေ တော်တော်များများသေပြီး သက်တမ်းရင့်တဲ့မိစ္ဆာတွေက ထွက်ပြေး၊ကျင့်ကြံသူတွေကလည်း မိစ္ဆာတွေကို လိုက်ဖမ်းကြရာမှ ထိုမိစ္ဆာများမှာ ကျင်းဟူနယ်စပ်နားက တောမှာ လာရောက်ပုန်းခိုနေကြလေ၏၊ဒါကြောင့်ကျင့်ကြံသူတွေအကုန်လုံး စုပြီး အကာအကွယ်စည်း နဲ့ တောအုပ်အပြင်ဘက်ကို မိစ္ဆာတွေလုံး၀မထွက်နိုင်အောင် ချိတ်ပိတ်လိုက်ကြလေ၏။
