(2)
فى يوم بليل فتحت ساره نت ملقتش حد غير احمد فاتح استلمها شويا رخامه وقفلت معاه ودخلت تنام لاقت تليفونها بيرن وكانت ملك :
ساره: فينك يا لوكا مدخلتيش نت ليه
ملك: سو انا قررت اعمل حاجه بعد تفكير وقلت اقولك
ساره مخضوضه : خير فى ايه
ملك: انا قررت اتنقل الجامعه عندك
ساره : بتتكلمى بجد
ملك : اها انا جبت فى اولى تقدير يقدر ينقلنى بكره اشوفك فى الجامعه
ونروح نسئل ع المطلوب لحاجات النقل
ساره: وايه الى طلعها فى دماغك داانا كنت بتحايل عليكى تبقى معايا
ملك: ماهو بعد التفكير وبعد ما جيت معاكى حبيت الجو
وحسيت انى ببقى مبسوط وانا مععاكى انتى ومصطفى وطبعا اصحابك
وقلت مفيش مشاكل واتكلمت مع خالتو هقعد معاها هنا فى الدراسه
وهسافر لااهلى فى الاجازات عادى يعنى
ساره فرحانه: انا مبسوطه جدااا يا لوكتى انك هتكونى معايا
ملك: وانا كمان يلا سلام بقى واشوفك بكره
ساره: سلام
ملك: ساره استنى هو مصطفى جى بكره ؟
ساره: والله ما اعرف هو بيطب فاجاءه كده بس اكيد هيجى بس معرفش امتى
ملك: جود نايت سو
ساره: الله يرحم سلام يا اختى
___________________________________________
تانى يوم فى الجامعه ساره قاعده مع اصحابها فى الكافتريا مستنيه ملك
الى اتاخرت عليها جدااااا موابيلها رن
ساره: الو
ملك: سورى يا سو اتاخرت عليكى
ساره: ملك انت عارفه الساعه كام انجزى
ملك: بالظبط نص ساعه هكون عندك هو مصطفى موجود
ساره بتلقائيه: لا مصطفى مش جى انهارده مشغول فى جامعته
ملك بصوت زعل : اهاا طيب يلا مسافه السكه
قفلت ساره مع ملك وبعدها موابيلها رن
ساره: الو
مصطفى: بتعملى ايه فى الكافتيريا
ساره بتبص حواليا لاقت مصطفى واقف وراها وضحكت وقفلت وراحت ناحيته
ساره: اصلى فطرت ومكنش معايا فلوس فاخدونى رهينه
مصطفى: بجد طيب كويس يلا روحى هاتى 2 سندوتش وكوبايه شاى ع حسابك
ساره: ياصباح الطمع .. بدل ما تقولى انا هدفعلك الرهن وكده
مصطفى: وحد قالك تتفجعى ع الصبح كده
ساره: بتبصلى يا درش فى الكام سندوتش الى ضربتهم اصل البطاطس حلوه اوى
مصطفى: هو انتى بتيجى الجامعه ليه
مصطفى: علشان اكل واقعد ارخم ع العيال
مصطفى: بقالك اسبوع مدخلتيش المحاضره غير مره
ساره: زحمه اووووووى ومش اشتريت كتب لسه وكمان مش بستكشف الجامعه الله
مصطفى: اهااا بتستكشفى
ساره: وبعدين ياعم الدحيح بلاش انت الى مش عارف تطلع من بكاليوروس دا ال ادك خلصوا وهيتجوزوا اهو
مصطفى: احم احم خليكى فى نفسك
ساره: صحيح مش انت كلمتنى الصبح وقلت مش هتيجى ايه جابك بقى
مصطفى: اصل الشاى هنا بصراحه عاجبنى وبعدين مستخسره فيا كوبايه شاى
ساره بتضحك: طيب يلا روح هات لنفسك
مصطفى: لا هاتيلى انتى اصل الشاى من ايدك طعمه مختلف
ساره بتبصله: لا ياراجل ع اساس هنا انا عمالااه
مصطفى: لا جيباه
ساره بتضحك: شاى هنا وشاى فى البيت ايه الرحمه
مصطفى : ما دى اجرتى مش بضيع وقتى معاكى الله وعندك فى البيت عارفين
ساره: والله لابلغ عنك واقولهم بتعاكس ف البنات لما بتيجى
مصطفى بيغمز لساره: ليه بتغيرى ولا ايه
ساره بتلقائيه: انا واغير ليه هو فى زى فشر
مصطفى بنظره وترت ساره: وانا مش هسيبك
ساره اتوترت وعملت نفسها مسمعتش : يلا هجبلك الشاى وامرى الى الله
فى الوقت دا ملك كان وصلت وشافتهم من بعيد وفرحت اوى لما شافت مصطفى ..:
ملك: مصطفى ازيك
لف ع الصوت مصطفى : ملك ازيك حمد الله ع السلامه
ملك وع وشها سعاده: الله يسلمك ..
انا مبسوطه اوى انى شوفتك وشوفت ساره مع ان ساره قالت انك مش هتيجى
مصطفى بلهجه هزار وغمزه وبيقرب من ملك:
اقولك سر انا حبيت اعمل كبسه عليها دا انا واخد توصيه
ساره بتضحك: ع اد مافرحت ان رامى اتجوز وتامر مشغول فى شغله وياسر سافر مصطفى ظهرلى ازاى مبيكملش فرحتى
مصطفى: بقى كده طيب كلامك كله متسجل وهيتسمع لل فى البيت
ساره: عيب يا درش دااحنا بينا شاى كتير واهو لسه مبردش
ملك باابتسامه: خلاص بقى سو متقصدش حاجه
مصطفى: ماهو انتى مبتشوفهاش فى البيت بتستلمنى
ساره: الله بهزر ياجدع بلاش
مصطفى: هزرى ياجدع براحتك
ضحكوا وهما واقفين وبعدين راحوا هما التلاته لشئون الطلبه يسئلوا ع اوراق النقل وكان مصطفى يعتبر المسئول بيسئلهم ومهتم وكانت ملامح السعاده ع وش ملك وساره مبسوطه لان هيبقى معاه اكتر اتنين بتعزهم ملك ومصطفى فى الجامعه بجانب اصحابها الى شافتهم
_______________________________________________
مرت فتره وجه امتحانات نص السنه وكان الكل ع اعصابه
اول مره لساره ..واول مره فى الجامعه ل ملك ..
واول مره مصطفى يصمم انه لازم ينجح ويخلص
فى مره ساره قاعده تعبت من المذاكره فتحت الفيس وقالت هتبص بصه كده كتغير لجو ودخلت اوفلاين علشان متتكلمش مع حد وكمان علشان مصطفى وملك مش يقفشوها فى الوقت دا عملت لايك ع بوست معين مره واحده لاقيت رساله جتلها ع الانبوكس بتبص لاقته احمد :
احمد: اقفش الناس الى داخله افلاين هربانه
ساره: ههههههههه طيب اعمل نفسك مش شايف
احمد: ودا ينفع يعنى داانا قلبى حس بانك هتكونى موجوده وفتحت
ساره: مابلاش شغل الاسكندرانيه بتاع التثبيت دا
احمد: وهو انا بعرف اثبتك انتى تثبتى بلد
ساره: دا ااقل حاجه عندى ع فكره خلى بالك ههههههههه
احمد: داخله بقى بتتسحبى ليه كده مش انتى قولتى هتاخدى اجازه فتره الامتحانات
ساره: ماهو فعلا دخولى قليل اوى بدخل ابص بصه كده ع السريع
احمد: امممم شكلك متراقب يا نصه
ساره: هههههههه اصل مستلفه من ناس فلوس وخلعت منهم
احمد: طيب ما يلا بينا نطفش سوا
ساره: هو انا لسه هروح اسكندريه لا ياعم اطفش لوحدى اريح
احمد: لا متهنيش عليا انا اجيلك القاهره نطفش سوا صحراوى هههههههه
ساره: صحراوى يا صباح نشفان الريق قول زراعى ههههههههههههه
احمد: مش بعرف اخد معاكى لا حق ولا باطل
ساره: وانت مش وراك حاجه تعملها
احمد: كان ورايا شغل بخلصه ع النت كده وخارج لاقيتك فاتحه
ساره : لاقيتنى ازاى انا اوفلاين
احمد: لا دا لناس التانيه انما انا بعرف بتدخلى امتى وبتعملى ايه
ساره: اوعى تكونى بتراقبنى يا واد
احمد: وهو انا ورايا غيرك خلى بالك
ساره: ياادى النيله مكتوب عليا مراقبه هنا وهناك
احمد: هناك فين
ساره: ملكش دعوه .. يلا سلام كفايه عليك كده
احمد: ههههههه ماشى ماشى ليكى روقه سلام
