2ο Κεφάλαιο

Začít od začátku
                                    

Τύλιξα το βρεγμένο σώμα μου με το μπουρνούζι και πήγα στην κρεβατοκάμαρα. Έβαλα μια μαύρη φόρμα και μια άσπρη μπλούζα και κατέβηκα στην κουζίνα. Έφτιαξα δύο καφέδες έναν για έμενα και έναν για τον Άρη και έπειτα του έφτιαξα ομελέτα που του αρέσει πολύ.

Σήμερα είχα σκοπό να τον ξυπνήσω λίγο πιο νωρίς και πριν πάει στο μαγαζί να πάμε μια βόλτα. Έχουμε πολύ καιρό να βγούμε έξω μια βόλτα, να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί. Μόλις τελείωσα με το πρωινό το άφησα στο τραπέζι της κουζίνας και μεταφέρθηκα στον επάνω όροφο όπου βρίσκεται η κρεβατοκάμαρα. Άνοιξα την πόρτα και είδα τον Άρη ξαπλωμένο στο κρεβάτι να κοιμάται. Πλησίασα και κάθισα στην άκρη του κρεβατιού. ακριβώς δίπλα του.

"Άρη μου, ξύπνα!" είπα με γλυκιά φωνή καθώς το δεξί μου χέρι τον χαϊδέψε στην πλάτη

"Τι ώρα είναι?" απάντησε με νυσταγμένη φωνή ενώ έτριβε τα μάτια του στην προσπάθεια τους να ξυπνήσει

"Είναι δώδεκα Άρη μου"

"Και γιατί με ξυπνάς από τώρα γαμώ το κέρατο μου. Όλο το βράδυ δουλεύω δεν κάθομαι όπως εσύ" Μου είπε γεμάτος νεύρα

"Άρη μου σου έχω πει πολλές φορές πως θα ήθελα να συνεχίσω να δουλεύω στην καφετέρια που δούλευα αλλά εσύ δεν με αφήνεις. Θέλω και εγώ να προσφέρω χρήματα στο σπίτι ή έστω να καλύπτω τα προσωπικά μου έξοδα" απάντησα ειλικρινά

Άνοιξε τα μάτια του και αμέσως πετάχτηκε από το κρεβάτι. Τα καστανά του μάτια κοίταξαν τα δικά μου γεμάτα θυμό και οργή. Με πλησίασε και έβαλε το χέρι του στα μαλλιά μου και τα τράβηξε με δύναμη.

" Σου έχω πει ότι αυτή την συζήτηση δεν θέλω να την ξανά κάνουμε. Τι θες να σε βλέπει το κάθε ληγούρι εκεί μέσα και να του τρέχουν τα σάλια? Οι παντρεμένες γυναίκες κάθονται στο σπίτι τους δεν τρέχουν δεξιά και αριστερά κατάλαβες?" Φώναξε με άγρια φωνή χωρίς να αφήσει λεπτό τα μαλλιά μου

"Άρη άσε με, με πονάς " του είπα ως απάντηση με τρεμάμενη φωνή

" Μην ξανά γίνει αυτό. Έρχεσαι πρωί πρωί να με ξυπνήσεις ενώ είμαι κουρασμένος για να μου πεις μαλακίες" Είπε αφήνοντας τα μαλλιά μου και μεταφέρθηκε στο μπάνιο

Τα μάτια μου είχαν αρχίσει να δακρύζουν από τον πόνο και από την απογοήτευση. Του μίλησα πολύ γλυκά και όμορφα όμως εκείνος για άλλη μια φορά μου φώναξε και μου φέρθηκε άσχημα. Και για την δουλειά, μου το 'χτυπάει' συνέχεια ότι δεν δουλεύω και δεν μπορώ να καταλάβω την κούραση του. Όμως όταν του λέω πως θέλω και εγώ να δουλέψω γιατί νιώθω άσχημα να κάθομαι εγώ και να δουλεύει μόνο εκείνος, αυτός γίνετε έξαλλος. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι έχω και εγώ την ανάγκη να εργαστώ και να ξεφύγω λίγο από το σπίτι καθώς τα τελευταία δύο χρόνια κάθομαι συνέχεια μέσα σε αυτό.

♀️Παγιδευμένες Ψυχές♀️Kde žijí příběhy. Začni objevovat