♀️Παγιδευμένες Ψυχές♀️

1ο Κεφάλαιο

Πάω να σηκωθώ από το κρεβάτι αλλά πονάω ακόμα. Κοιτάζω δίπλα και είμαι μόνη. Πάλι λείπει, ποτέ δεν είναι εδώ όταν τον έχω ανάγκη. Η δουλειά του ήταν είναι και θα είναι πάντα η προτεραιότητα στην ζωή του.
Χαμογελώ θλιμμένα,  σκουπίζω τα δάκρυα από τα μάγουλά μου που άρχισαν να τρέχουν στην σκέψη αυτή.
Δεν έχω δικαίωμα να παραπονιέμαι, αυτός ο άνθρωπος με βοήθησε.
Με έσωσε από τα όρια της ανυπαρξίας.
Μπορεί να μην είναι το καλύτερο παράδειγμα συζύγου αλλά εγώ τον αγαπώ και ας τον φοβάμαι κάθε φορά που απλώνει το χέρι του να με αγγίξει.
Ίσως έτσι είναι η αληθινή αγάπη, να αγαπάς και να φοβάσαι το χέρι που σου απλώνεται.
Πριν από αυτόν δεν είχα συνάψει άλλες σχέσεις οπότε δεν έχω δικαίωμα να κρίνω την αγάπη του.
Αυτός λέει πως με αγαπάει και ότι είναι ο δικός του τρόπος να το δείχνει.
Παρόλα αυτά μέσα από τους τόσους χιλιάδες εφιάλτες που έχω δει με αυτή την γυναίκα να πεθαίνει από την αγάπη, η άποψη μου είναι εντελώς διαφορετική σε σύγκριση με αυτή του συζύγου μου.
Νιώθω αγάπη γι αυτή την γυναίκα, αληθινή ατόφια αγάπη να πηγάζει από τα έγκατα της ψυχής μου. Και ας μην την ξέρω. Ας μην έχω δει στα όνειρα μου το πρόσωπο της, και όμως κάθε φορά που ξυπνάω από τα όνειρα μου την νιώθω. Την νιώθω τόσο έντονα σαν να έχει αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές της καρδιάς μου. Αισθάνομαι ότι μαζί της έχω ζήσει μια ολόκληρη ζωή, ότι μαζί της έχω ζήσει τα πιο βαθιά και αληθινά συναισθήματα.

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο ήχος του κινητού μου. Άπλωσα το χέρι μου δίπλα στο κομοδίνο και κοίταξα την οθόνη. Ευελπιστούσα να είναι ο σύντροφος μου όμως μάταια. Εκείνος είναι στην δουλειά ή στο νυχτερινό κέντρο που έχει και θα πίνει με τους φίλους του.

"Ναι?" είπα στην φίλη μου Κατερίνα
μόλις σήκωσα το ακουστικό

"Νεφέλη μου τι κάνεις?"

"Καλά είμαι εσύ?"

"Καλά και εγώ. Θέλεις να βγούμε μια βόλτα σήμερα? έχω τόσο πολύ καιρό να σε δω. Ή μήπως πάλι δεν σε αφήνει ο αγρίκος να βγεις από το σπίτι?" Ρώτησε και μπορούσα να καταλάβω από τον τόνο της φωνής της ότι είναι νευριασμένη

" Μην τον λες αγρίκο ρε Κατερίνα. Είναι καλός άμα θέλει και με αγαπάει. Αυτός με συντηρεί, αυτός μου δίνει σπίτι και φαγητό. Χωρίς αυτόν θα ήμουν ένα τίποτα" απάντησα ειλικρινά

"Έτσι είναι ή αγάπη? Να μην σε αφήνει να βγαίνεις από το σπίτι? Να γυρίζει μεθυσμένος και να σε βρίζει? Να σηκώνει χέρι πάνω σου? Να σε κερατώνει και εσύ να μην κάνεις τίποτα? "Φώναξε έξαλλη