Her yer bembeyaz.Birileri bana sesleniyor.Biri beni çağırıyor.Ama göremiyorum.Kim bu kız ? Suzan...Sen misin ? Yaşıyor musun ? Ses hala beni çağırıyor.Etrafta başka hiçbir şey yok.Neredeyiz Suzan ?
Brave:Darren ! Kalk artık !
Yerimden fırlayarak uyanıyorum.Etrafıma baktığımda kendimi yerde yatıyorken buluyorum.Yanımda da Brave'i görüyorum.
Brave:Sonunda uyandın.Bir an için öldün sanmıştım.
Darren:Noldu bana ? Sen beni kurtardın mı ?
Brave:Evet.Murasakibara'yla savaşacağını anladım.Doğrusu uzun zamandır seni takip ediyordum.
(Ah...Evet.Şu "kaçık" çocuğu unutmuşum.Murasakibara.Adında bile tatsızlık var.Bu arada Brave ne anlatıyor ki böyle ?)
Brave:...hastaneden kaçtığında ise seni izlemeye karar verdim.Ne yapacağını merak etmiştim ama Mayoshi'yi ziyaret edeceğini düşünmüyordum.
Darren:Neden kaçtın ?
Diye sordum bir anda.Merak ediyordum çünkü.Bu kadar olaydan sonra hiçbir şey olmamış gibi karşıma çıkmıştı.
Brave:Kaçmadım ki Darren.Ben sadece destek çağırmak için bir köye sebat ediyordum.Danny beni beklemedi.Balamirin karşısına tek başına çıktı.
Darren:Ve öldü.
Nutkum tutulmuştu.Abimin ölümü hakkında ilk defa bu kadar sakin konuşabilmiştim.İçim acıyordu.
Brave:Yapabileceğim bir şey yoktu Darren.Zor olduğunu biliyorum.Ama bu dünyada böyle.Öldü çünkü zayıftı.Belki de fazla sorumluluk aldı.
Darren:Sen ne dediğinin farkında mısın ? Neler çektiğimden haberin var mı senin ? Neler yaşadığımdan ? Yoksa ruhunu kaybetmiş bir cesetten farksız mısın ?
Brave:Darren...Sakin ol ! Benim hatam değildi.
Darren:Hayır ! Senin hatandı ! Bizi bırakıp gittin.İntikamımı,amacımızı,yolumuzu umursamadın.Abimin ölümüne sebep oldun.Ve Suzan'ın ! Şimdi karşıma çıkmış bana duygu konusunda öğütler veriyorsun !
Brave:Yeter Darren.
Darren:Sana yeter.Bencilin tekisin."Amacım babamı öldürmek babamı öldürmek" diye dolanıyorsun, ama sayıca üstün olduğumuz birisine saldırmaktan korkuyorsun.Gözümde mezar yağmacısı kadar aşağılıksın.Bir daha sakın karşıma-
Sözlerimi bitiremeden Brave'in elini ağzımda hissettim.Daha ben konuşurken lafa girdi.
Brave:Bekle...Burada birileri var.
Sonra bana sessizce fısıldadı:Çalıya bak !
Gözlerimi çalıya doğru çevirdiğimde bir çift sarı göz gördüm.Oldukça tehlikeli görünüyordu.Sanki iki çift göz uzun süredir bizi izliyordu.Birden çalıdan kafasında kartal başı olan cüsseli bir adam çıktı."Brave,sonunda seni bulduk." dedi.
Brave de rahatlamış bir şekilde "Ubuntu..." diye seslendi ve kollarını açtı.Ubuntu yaklaşınca kafasına sağlam bir yumruk geçirdi.
"Beni korkutmaya utanmıyor musun ulan??"
Adam buna çok alınmamış olsa ki Brave ona vurduktan sonra selamlaşmışlardı.Brave'le tartışmanın ortasındaydık ama başka insanlar görünce sesimi çıkaramadım.Sinirlerim yatışmaya başlıyordu.
Brave:Bak Ubuntu.Bu da Danny'nin kardeşi Darren.Sizi bu dostumun işi için çağırmıştım.
Kartal başlı adam yanıma yaklaştı.Gözleriyle beni iyice süzdükten sonra konuştu.
Elimi sıkarak:Ben Ubuntu.Yakınlardaki bir köyün paralı askeriyim dedi.
Darren:Ben de Darren.
Dedim utangaç bir şekilde.Karşımda yeni birini görünce heyecanlanmıştım.
Aniden adamın sırtından bir kafa daha çıktı ve bana "Memnun olduk"dedi.Esmer,uzun saçlı,kafasında ayı şapkası olan birisi daha vardı.10 saniyelik bir şoktan ve kalbimin küt küt atmasının bitmesinden sonra şaşkınlıkla sorabildim."Bu ne ?"
Ubuntu biraz kızarak:Bu Tafari.Aslında ona insanlarla tanışırken böyle yapmamasını söylemiştim.O benim küçüklük arkadaşım.Arkadaştan öte kardeş gibiyiz.
Darren:İçinde mi yaşıyor ?
Adam bu sefer Ubuntu'nun karnından çıkarak beni yanıtlamıştı."Hayır tabii ki.Benim yeteneğim bu.Nesnelerin içine girebilmek."
