wrong move

-041-

"eh kasi ano.. may urgent casting ako para sa isang clothing brand bigla..." halos ibulong ko na lang ata ang sinasabi ko kasi nakakahiya.

"saan?"

"dyan sa main building sa lenox" nasa lenox road pa naman kami, "what time call time?"

"2pm" saad ko sa kanya. itinigil nya ang sasakyan dahil red light. "let's go, open mo waze"

"okay lang! hindi din ako ready eh. wala akong damit, at ayos. baka bumagsak lang din ako. saka ano... hindi ka pa nakakapalunch. kung ayaw mo na ituloy bababa na ako dito para makapag ayos pa ako or makapunta doon tapos kaso hindi ko alam ang gagawin talaga eh"

halos hingalin ako don ah "rapper ka ba?" natatawang saad nya.

napanguso ako. nage-explain lang, kasi nahihiya na ako.

"una sa lahat, it's okay i am still full for lunch. and i can't leave you here. we can go kahit wala kang damit or ayos. you look good right now" hindi ko ata naintindihan ang sinabi nya dahil 'yung "you look good right now" lang ang naintindihan ko.

luh pereng tenge nemen. nagpapakilig ampota ka yang jungwon. "h-huh?"

"let's go" inabot nya ang phone at nakabukas doon ang waze. kahit nahihiya ako ay nagpatuloy pa din kami.

1PM noong makarating kami sa harap ng building. good thing kasi may dala akong make-ups though hindi ko nadala ang lahat, bahala na.

naglagay lang ako ng simple at natural na make-up habang si jungwon ay nasa tabi ko lang pinapanood ako. dapat naco conscious ako, kaso kinakabahan na ako sa audition na to eh.

"anong magandang shade?" napakunot ang noo nya dahil sa lipstick na pinakita ko sa kanya. "i don't know.. about these"

"oh.. sorry" oo nga pala, bobo mo sena. "but pink looks good on you" sinunod ko ang gusto nya.

bumaba na kami noong sinabi ko na tapos na kami. "ayos lang ba talaga? nakakahiya, mukhang hindi ako prepared" naka dress lang ako, simpleng sapatos at inayos ko lang ang buhok ko.

"you look.. pretty.. you can do it. i will wait you here" nasa lobby na kasi kami ng building at naupo sya sa couch.

"no! baka magtagal, mag lunch ka ha. ayos lang naman kahit iwan mo na ako dito at sorry kasi.. nasira ko pa tong araw saka nasayang ko oras mo" hindi na sya nakasagot sa akin dahil may tumawag sa akin na staff.

"goodluck. you can do it" bilin nya bago ako umalis. napangiti ako. nakakakilig naman. makapasok man ako or hindi parang ayos na sa akin ah.

"salamat" it was around 5pm noong natapos ang audition. i think i did well than my previous auditions. nakarating na ako ngayon sa final kaya ginawa ko talaga ang best ko kasi sayang naman.

pagbukas ng elevator, nagulat ako dahil nandon pa din si jungwon. napatayo sya noong makita ako, na malapit na sa kanya "how was it?" he asked. napasibangot ako.

"hey.. it's okay..." he tapped my shoulder. napatawa ako. "I PASSED!!!!!!" sa sobrang saya ko napayakap ako sa leeg nya at tumalon talon. agad akong humiwalay dahil mukhang nagulat sya. "s..sorry! but i ranked third sa top 5!" pinakita ko ang tatlong daliri ko

nakita ko ang pagngiti nya. "kain ka muna, wala ka pang lunch" kinuha nya ang sling bag ko sa couch saka sumenyas sa akin.

"naghintay ka talaga?" nilakad na lang namin ang restaurant dahil marami namang resto around this area. "oo, hindi naman matagal saka kumain na ako" hindi daw matagal. ako nga na nasa loob inip na inip na eh.

inorder nya ako ng pagkain, samantalang drinks lang ang inorder nya dahil busog pa daw sya. "ako na magbabayad dito, nakakahiya naman kasi sayo eh" tumango sya sa akin. "basta sasamahan mo pa din akong mag dinner"

"okay!" sabi nya sa thelonia pa din daw kami magdi dinner kaya mabilis ko na inubos ang pagkain ko dahil nakakahiya na sa kanya ng sobra.

hindi ko matago ang saya ko kaya nagkwento ako sa kanya buong byahe. he was attentively listening and laughing with my stories. hanggang sa makarating kami sa isang bunggalo na bahay. bumaba sya kaya bumaba na din ako.

"tara na, pasok" sumunod ako sa kanya. "grandma!" tawag nya. may lumabas ka agad na matanda at niyakap si won. "WONIE KO! APO!" i smiled with them, that hug looks so.. warm.

"pasok na kayo" nagulat ako dahil mukhang alam nya na pupunta ako dito. "akala ko di na kayo makakatuloy" saad nya. pinaupo ako ni jungwon sa sofa.

"sena, hija.. kamusta ang audition?" nagulat lalo ako at alam nya. "sinabi ko kanina" mukhang napansin ni won ang pagtataka ko

"a-ayos naman po," i smiled at her. "nakapasok grandma, 3rd" jungwon bragged.

"JUNGWON!" may lumabas na babae galing kusina, napalingon tuloy ako. "ate jia" niyakap sya ni jungwon. "hi, sena" i smiled. "hello po, good evening"

"jia.." pagpapakilala nya sa akin.

kumain kami ng dinner at ang dami nilang kwento. they also let me speak, at kahit noong una nahihiya ako.. bigla na lang nawala lahat. lalo na ang ate ni jungwon na palagi akong kinakausap, at same vibes pa kami.

"kami ata ni sena dapat magkaibigan, tayo na lang bffs" ang kulit nya! tawa kami ng tawa hanggang sa magyaya na si jungwon dahil naaasar na sya sa amin.

"baby pa yan! amoy johnsons baby powder pa nga grandma" asik ng ate nya at pinisil pa ang pisngi ni jungwon.

"madami ka bang chix ha?"

"wala naman ate, kulit mo. tara na nga sena" natatawa ako kasi ang cute nya mapikon. "bakit ka natawa?"

"wa-wala naman" pinigilan ko ang sarili ko na hindi matawa sa harap nya. "alam mo ba sena noong baby pa tong si won, umi-"

"tama na ate, saka na ulit. grandma, mauna na kami"

noong maayos na nakapagpaalam ay muli kaming sumakay sa sasakyan. yakap ko ang lunch box na may lamang menudo na bigay ni lola.

"you have such a wonderful family, won" bulong ko.

"hmmm.. sana nga, pero hindi din.. i have seperated mother and father" saad nya. ang seryoso naman ng atmosphere.

"but we are in good terms both. pero alam mo yun, mas masaya pa din kapag buo. pero alam ko naman na mahal nila kami, or siguro sinasabi ko lang yun sa sarili ko bilang pampalubag loob"

i sighed. "i lost mine when i was six though" i immediately wiped my tears away. alam kong nakita nya iyon, pero hindi ko naman mapigilan.

"thank you jungwon, thank you for such a nice day" he reached my shoulder and tapped it. "you're welcome"

"it's been a while since i laughed with someone during dinner... i am always alone"

"you can always ask me to join you from now on, sena" he gave me a smile and i can't hp but to smile too kahit na tumulo na naman ang luha ko. napaka babaw naman ng luha ko!

i looked him while he is driving.

yang jungwon.. with you... everything is so weird, in a beautiful way.