Mr lover Boy 2

Κεφάλαιο 11

Άλλη μια μαθησιακή μέρα για τους μαθητές του Hogwarts και άλλη μια κουραστική μέρα στη δουλειά για τους γονείς.

ο Ντρέικο κάθεται στο γραφείο του και κοιτάζει απο το παράθυρο κάτω τους εργαζόμενους. Όλα πάνε καλά και κανείς δεν αμφιβάλει πως το υπουργείο έχει αλλάξει προς το καλύτερο απο τότε που έγινε εκείνος υπουργός. Δεν νιώθει γεμάτος, πάντα κάτι προβληματίζει το έξυπνο μυαλό του. Ξέρει τι, χρόνια πριν αναρωτιώταν ενώ στη πραγματικότητα δεν ήθελε να αφήσει τον εαυτό του να το καταλάβει. Η σκέψη της στο μυαλό του έχει γίνει καθημερινότητα. Την ξανα είδε μετά απο 11 χρόνια και το μόνο που ήθελε ήταν να την κρατήσει σφιχτά στα χέρια του και να μην την αφήσει να φύγει ποτέ ξανα.
Δεν ήθελε να φύγει, ακόμει ακούει τη φωνή της να σπαράζει και να του λέει να μην φύγει, ακόμη την θυμάται να κλαίει στο πάτωμα για εκείνον και θυμώνει με τον εαυτό του που είδε τα όμορφα της μάτια να κλαίνε. Δεν πιστεύει πως αξίζει την αγάπη της, ποτέ δε το πίστεψε. Γι αυτόν η Νάνση ήταν πάντα ένας άγγελος και αυτός ένας δαίμονας, είναι αδύνατον να είναι μαζί έλεγε. Τα κατάφεραν όμως. Μπορεί να ήταν για λίγο αλλά γεύτηκε την γλυκιά αγάπη που του πρόσφερε. Σταμάτησε να νιώθει πόνο και το φως είχε επιτέλους κυριαρχίσει.

Τελείωσε όμως τόσο άδοξα και δεν πρόλαβε να το χάρεί όσο ήθελε. Όταν την έβγαλε απο την έπαυλη οι ελπίδες του αναγεννήθηκαν μέχρι που ο πατέρας του τις πήρε πίσω.
Κατάφερε να γλυτώσει τη φυλακή ενώ του αξίζει να σαπίσει εκεί μέσα για πάντα. Μπορεί να είναι δυαντός αλλά απο παιδί φοβόταν τον πατέρα του, του έδειχνε καθημερινά τον λόγο. Ακόμη και τώρα δε θέλει να του παέι κόντρα για χάρη της μητέρας του. Ειναι άρρωστη και το τελευταίο που χρειάζεται είναι ο γιος και άντρας της να μαλώνουν.
Απείλησε πως θα σκοτώσει την Νάνση αν δεν έμενε μακριά της, θα κατάστρεφε κάθε ίχνος ευτυχίας απο τη ζωή της αν δεν τον άκουγε. Μετά απο λίγα χρόνια θέλησε να τον παντρέψει με την Αστόρια και δεν αντιστάθηκε πολύ, ξέρει πως είναι μάταιο. Άλλωστε έχασε την ευκαιρία του με την Νάνση και ήθελε να κάνει χαρούμενη τη μητέρα του που λαχταρούσε εγγόνια.

Μια ζωή έκανε ότι ήθελε ο πατέρας του αλλά μετά τον γάμο τους άφησε ήσυχους, δεν τον άφησε να εισβάλει και σε αυτό το κομμάτι της ζωής του ο Ντρέικο.
Διώχνει αυτές τις σκέψεις απο το μυαλό του και γυρίζει στο γραφείο του. Πίνει μια γουλειά απο τον καφέ του πριν προλάβει να τον αφήσει κάτω ακούγεται ο χτύπος της πόρτας.

-Περάστε.

Μέσα μπαίνει ο Τομ και ο Ντρέικο μένει να τον κοιτάει. Έχασαν επαφές με τα χρόνια και αυτό πλήγωσε τον Ντρέικο, είναι μαζί απο μικρά παιδιά και για αυτόν είνια αδερφός. Το ίδιο και για τον Τομ που τον αγάπησε σαν αδερφό του. Χαίρεται που έμεινε με την Νάνση τουλάχιστον, θέλει να την κάνουν ευτυχισμένη και ας μην είναι αυτός η αιτία.