Zamanı Yakalamak

Sistemin Sessizliğinde Yaşamak - 1 -

Selam Aleyküm, Cancağızlarım öncelikle özür dilerim. Uzun süredir burayı çok boşladım. Sizlerinde bildiği üzere Mazinin Kanatları romanını yazmaktayım. Her neyse daha daha fazla zamanınızı çalmadan sizleri hikayeye yönlendirim.

                            **********

"Ne adaletsiz bir dünya, kimi günahlarıyla yükseliyor. Kimi iyilikleriyle kaybediyor."

Shakespeare

İmkansızlıkların zirvesinde bir dağın eteğinde yaşayan bir kuş vardı. Bu kuş her gün her seferinde bir kaçıp kurtulmak istiyordu. Kendi kendine hep söyleniyordu. " Bu arazi çorak yiyecek yok. Her yerde yılanlar, kartarlar ve sırtlanlar var ama adalet, eşitlik yok." diye söylenerek kederleniyordu. Bir noktada haksız sayılmazdı. Küçücük yuvasından araziyi seyretmeye başladığında bu zorlu dağın ve çevresindeki her olan bitenden haberi olabiliyordu.

Ve şimdi de yaşadığı bu nazen dağı ülkesinde ceylanları kovalayan sırtlanlar, kamburu çıkan kaplumbağa minicik adımlarla yılandan kaçmaya gayret eder ama nafile ve gökyüzünün kralı Kartal, yerdekileri süzdüğünde yere doğru hızlı bir alçalma yaptığında yılanı kapıp kaldığı yerden devam etti. Küçük kuş, bütün olanları seyrettiğinde kendi kendine oflanıp durdu. " gücü güce yetene ama buna bir son verilmeli."

dediğinde tekrar gözü başka yeri çevrildi. Koca Dağın etrafının çorak arazisinde dişi bir aslan uzun otların arasında pususunu kurmuş ceylanı midesine indiren sırtlanın zayıf anını kolluyordu. Sırtlan ise arada bir etrafına bakıp birileri var mı diye kontrol etmekteydi. Ama istisnasız her canlı açgözlülüğünden kaybediyordu. Sırtlan, yemeğine kendini o kadar fazla kaptırdı ki Aslan, bu fırsatı kaçırmayacaktı. Ve sırtalanı boğazından yakalayıp düzenin asıl sahibi kendi olduğunu söylemekteydi. Ama aslan da yaptığı hatasında  pişman bile olamayacaktı. Aslandan 15 metre uzağında olan insan, sniper silahını doğrultup aslanı tam orada yere indirmişti. Sonra avına doğru gidip silahını dayayıp zafer kazanmış komutan gibi duruyordu.

Ve bütün bu olanları bir hüzünle seyreden küçük kuş, yuvasından havalanıp Nazen dağı ülkesindeki soykırımı, eşitsizliği ve haksızlıkları her seyrettiğinde bir şeyler yapabilmek için kanatlarını çırpıyordu. Bu adaletsiz düzeni bir nebzede olsa rüzgarı tersine çevirmek için kanadını çırpıyordu. Ama o da gücünün yetmediğini biliyordu. Ve çoktan kararını vermiş dağı arkasına alarak Nazen dağı ülkesinden göç etmeye kararlıydı. Uçup gitmeden önce dağa bakıp son sözlerini söyleyecekti.
 
" Şahit ol bütün bunları sessizlik içinde seyredenleri. Sistemin zulmünden kaçanlara şahit ol."

                  - - - Devam Edecek - - -

                      ***********
Cancağızlarım, evet bakalım ne düşünüyorsunuz. Fikirlerinizi yorumlarda bekliyorum. Sizleri çok seviyorum.