The Last Waterbenders: The Warriors Of The Water

Xibashu

Er was een groot feest in het dorp en op het einde van het feest werd besloten dat ik en Xenia de nieuwe leiders werden van onze dorpen. Samen besloten we om van de twee dorpen, één dorp te maken. Uiteindelijk besloten we het dorp Xibashu te noemen naar de twee laatste watermeesters die Amon hebben verslaan met hun vriendschap en vertrouwen ,maar ook met hun dapperheid en met watersturing. Na het feest ging iedereen gaan slapen.

Ik kon niet slapen en ging buiten gaan kijken. Ik wandelde naar het watervennetje waar ik Xenia had ontmoet en ik keek in het water en daar zag ik het spiegelbeeld van de vollemaan. 'Naar wat zit jij te staren?' hoorde ik iemand zeggen. Het was Xenia. Ik vroeg haar wat we nu gingen doen. Ze zei dat er vast wel nog wel avonturen op ons pad zouden komen. Ik keek naar de grond en zag een gebroken wilgentakje. Ik maakte een kuiltje en stak het takje in de gronde. Ik probeerde het takje te helpen met plantsturing maar het werkte niet.

 Xenia zag waar ik mee bezig was en nam wat water en begon haar genezende kracht te gebruiken. De combinatie van mijn plantsturing en haar genezende water zorgde ervoor dat het wilgentakje begon te groeien. Vervolgens gingen we allebei gaan slapen. De volgende ochtend werd ik wakker. Ik hoorde veel lawaai door alle mensen op het dorpsplein. Ik kleedde me snel aan en ging kijken wat er gaande was. 

Xenia kwam ook net op het dorpsplein aan. Ik vroeg aan de vrouw naast me wat er gaande was en ze wees met haar vinger naar het bos. Er stond een gigantische wilg in het bos. Ik en Xenia vertelden wat er gisteren gebeurt was en dat we niet wisten dat de wilg zo groot ging worden. We gingen samen dichter gaan kijken en we wisten dat de vollemaan onze krachten had gestimuleerd.

We keken elkaar aan en toen zei Xenia: 'Baptist, ik denk dat we een nieuw avontuur hebben'.