MAHALLE 1.

🦅EVLİLİK İŞİ🦋

KARTAL KARACAHAN...
•
•
•Beğenmeyi ve satır aralarına yorum yapmayı •unutmayın lütfen.
•
•
•

~Biz kelebeklerin kaç yarını var?~

~Ecem~
🦅💍🦋

Genç adam aldığı ilaçlar ile güzel bir uyku çekmişti,
Dün akşam sevdiği kadınla sessizce oturmuş saçlarını okşamıştı.
Konuşmak istese de susmak zorundaydı,Ecem şuan derin bir boşluktaydı onu sadece kendisi kurtarabilirdi.

Sol tarafın boş olması ile kaşları çatılırken gözleri şöminenin önündeki koltukta oturan sevgilisini buldu,
Yatakta doğrularak yüzünü sıvazladı,
"Yavrum.." Ecem odadaki sessizliği bozan tok ses ile başını yan çevirip yatakta doğrulmuş kendisini izleyen adama baktı.

"Günaydın"
Kendisine gün aymamıştı,Kartal gözlerini yüzünde dolaştırdı,
Uyumadığı belliydi.
"Günaydın" yataktan kalkıp karşısına geçerek kollarını iki yana gerdi.
"Uyumadın değil mi?"

Ecem başını geriye yaslayarak genç adamın sakallarına baktı,
"Uyuyamadım.." Kartal önünde çökerek ellerini ellerine alarak üst kısmına bir buse kondurdu,
"Onları görmek istemezsen yanına yaklaşmalarına izin vermem,
İstediğin her şeyi sorgusuz yaparım"

Ecem bir süre sessiz kalarak ellerini tutan elleri izledi,
"Karanlık bir odadayım sanki..hiç ışık yok Kartal"
Kartal hafifçe tebessüm ederek yanağını okşadı,
"Var sadece sen görmekten korkuyorsun"

Ecem gözlerini kısarak gözlerine çevirdiğinde
Kartal kaşlarını 'öyle' manasında yukarı kıvırdı,
"Hadi kalk bakalım!" Önce kendi ayağa kalkmış ardından da elini bırakmadığı sevgilisini ayağa kaldırmıştı.

"Ben korkmuyorum" Kartal saçlarına bir buse bırakarak banyoya ilerledi,
"Evet"
"Kartal!"
"Sevgilim"
"Bana korkak diyip gidemezsin"
"Ama öylesin"
"Sen..!"

Kartal banyoya girmekten vazgeçerek arkasını dönüp sinirli bir şekilde kendisine bakan kadına yaklaştı,
"Ben ne? Doğruları söylüyorum" Ecem ise korkak kelimesini kendisine yedirememişti
"Neden korkak oluyorum istersem onlarla görüşmem bile ama şans verdim onlara!"

Kartal kollarını göğsünde bağlayarak sol kaşını kavislendirdi,
"Şans verdin öyle mi? Şans veriyorsun ama bir süre görüşmek istemiyorsun,
Söylesene nasıl alışacaksın onlara uzaktan selamlaşarak mı?"

Ecem karşısında resmen kendisiyle dalga geçen adam ile güldü,
"Ne yapmamı istiyorsun istersen gidip onlarla yaşamaya devam edeyim?"
Kartal kollarını açarak sevgilisinin yüzünü elleri arasına alıp üzerine eğildi.

"Yavrum..benim güzel sevgilim,niye ortan yok senin
Yapman gereken tek şey zamana bırakmak,
Davet ettikleri zaman gitmelisin sen onları davet etmelisin zaman geçirmelisiniz..abartmadan"
Ecem burnunu hafifçe çekerek gözlerine baktı.
"Ya sevmezsem belki de onlar beni sevmez bilmiyorum Kartal,
Ben onlara uyum sağlayamazsam ne olacak?"

Kartal başını iki yana sallayarak yanağındaki eli ile hafif hafif okşadı,
"Sen kafanda kuruyorsun..neden uyum sağlayamayacaksın onlara neden sevmesinler seni?"
Genç kadının sessiz kalması ile gözleri dudaklarına kaymış başını biraz daha eğerek küçük bir buse çalmıştı

"Hadi hazırlanalım.."
"Peki"

.

•Ecem•