မတွေ့တာ ကြာလို့တဲ့...
နေ့တိုင်း ဟောခန်း ထဲမှာလည်း တွေ့ ၊ စာသင်ချိန် တွေ မှာလည်း ဆုံနေတဲ့ဟာ....
မမြင်ချင်ဘူး ဆိုတောင် မြင်နေရတာကို မ်ား ။
အေးပါလေ... သူက မတွေ့တာ ကြာတယ် ဆိုတော့လည်း
ကြာတယ် ပေါ့လေ.. ။
"အဟင်း...အေးပါကွာ! ပြောစရာ ရှိတာပြော "
"ဟဲဟဲ! ဟိုလေ...သားလေ... "
"အင်း.."
"ဟယ်ရီ့ကိုလေ...."
"အေး....ပြောမှာဖြင့် ပြောစမ်းပါ"
"နမ်းလိုက်တယ်! "
"ဘာ.......!"
ရုံးခန်း ထဲတွင် လူစီးရပ်စ် ၏ အာမေဋိတ်သံက ဆူညံသွားသည် ။
ဒေရကို ကေတာ့ မာလ်ဖွိုင်း တို့ ထုံးစံအတိုင်း မျက်နှာပြောင် တိုက်ပြီး ရယ်ပြလို့...
"အေဖ အဲ့လောက် လန့်သွားမယ် လို့ မထင်ထားဝူး.. ဟဲဟဲ"
ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ ပြောလာတဲ့ သားတော်မောင် ကြောင့် အောက်ဆုံးကျနေတဲ့ သွေးတွေတောင် အပေါ်ကို ဆောင့်တက်သွားသည် ။
အေဖ ထက် သားတစ္လ ကြီးပဲ ကြားဖူးပါတယ်..
ခုတော့ တစ်နှစ်လောက် ကြီးနေ.. ။
"တော်တော် သြက္တာပဲ ကြ "
"ဟဲဟဲ.. အဖေ့သားပဲလေ! "
ရင်ဘတ် ပေါ်ကို လကၹိကာ ဂုဏ်ယူ ဝင့်ကြွားစွာ ပြောနေတဲ့ သားတော်မောင်ကြောင့် အာဇာနည် ဗိမာန် ကြီးတောင် သတိရသွားတယ်...။
"သိလား.. ေအဖ!
ဟယ်ရီ့ရဲ့ ပါးဖောင်းလေးက ကိုက်ပစ်ချင်စရာလေး.. နမ်းရင်လည်းလေ အတွင်းထဲထိကို နစ်ဝင်သွားတာ ၊ သူ့ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့လေးကလည်း သင်းလို့"
တစ်စက္ကန့် လောက် နမ်းလိုက်ရတဲ့ ပါးတစၹကၠို တစ်နာရီလောက် နမ်းထားသလို အမွှန်းတင်ပြီး ပြောနေပုံများ...
ဟက်! မင်းက ပါးဆို ငါက နှုတ်ခမ်း ပဲ နမ်းမှာကွ.. ဟားဟား!*
Evil အပြုံးကြီး ပြုံးကာ ဖြီးနေသော ဖားသားကြီးကို တစ်ချက်ရှိုးရင် မေးလိုက်သည် ။
"ေအဖ! ဘာတွေ ပြုံးနေတာလဲ?"
"မင်းထက် သာအောင် လုပ်မယ် ဆိုတဲ့ အကြောင်း "
