Happy Thadingyut 2/ Unicode

Start from the beginning
                                    

"ဟွန်း ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်။ သူ့မျက်နှာ တစ်ကမ္ဘာထင်ပြီး လိုက်လာတာကို လုပ်ရက်တယ်"

"တောင်းပန်ပါတယ် ကျေနပ်တော့နော်"

နောက်ကျောဘက်မှ ဖွဖွလေး လာဖက်ပြီး ခပ်တိုးတိုးဆိုသည်။ သို့သော် လွမ်းလတ်နောင် ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်မထုတ်ရသေးခင်မှာပင် ထိုအနွေးဓာတ်က ပြန်ခွာသွားကာ အ၀တ်လှမ်းသည့် ချိတ်နားဆီ ရောက်သွား၏။

"ဦး သိလား"

စကားစလိုက်လျှင် ဦးက လှည့်ကြည့်သည်။

"ဘာလဲ။ မသိဘူး ပြောလေ"

"ဦးခုနက ဆိုင်ကယ်‌စီးတာ အရမ်းမိုက်တယ်"

ဦးက မျက်ခုံးလေးအနည်းငယ်တွန့်ကာ စဉ်းစားသည်။

"ဟုတ်လား ဒီအတိုင်းပါပဲ။ အုံးပေါ်ထိုင်ပြီး လီဗာဆွဲလိုက်တာပဲလေ"

အ၀တ်လဲပြီးသွား၍ အစို၀တ်များအား ယူကာ ဦးရပ်နေရာဆီ သွားလိုက်သည်။ ဦးက ယူ၍ အင်္ကျီချိတ်နေချိန်တွင် သူက အနားကပ်ကာ ပုခုံးပေါ်မေးတင်ထားလိုက်၏။

"နောက်တစ်‌ခေါက်ကျရင် ကိုယ်တို့အဲ့လိုစီးကြမယ်"

ဦးက ရုတ်တရက်နားမလည်ပုံဖြင့် သူ့ကို စောင်းမော့ကြည့်သည်။

"ဘယ်နောက်တစ်ခေါက်"

"ဦးကိုယ့်အပေါ်မှာရှိမယ့် နောက်တစ်ခေါက်"

ပြောပြီး တဟားဟား ရယ်မောလိုက်လျှင် ဦးမျက်နှာက ရဲတက်သွားတော့၏။

"အခါကြီး၊ ရက်ကြီးကို ပေါက်ကရတွေ ပြောနေပြန်ပြီ"

"ကိုယ်က နောက်တစ်ခေါက်မှလို့ပဲ ပြောတာဟာ။ ဘာရိုင်းစိုင်းတာ ပါလို့လဲ"

ဦးက မကျေမနပ်ဖြင့် မျက်စောင်းထိုး‌သည်။

"လာ အပြင်ထွက်ရအောင်။ ဖေဖေတစ်ခုခုချက်နေတယ်ထင်တယ်"

"ဦးလေးက ဟင်းချက်တတ်တယ်"

တအံ့တဩမေးသံကြောင့် ဦးကပြုံးသည်။

"အင်း သူစိတ်ပါရင် ချက်တတ်တယ်။ ယောက္ခမနဲ့ သားမက်က မတည့်သာ မတည့်တာ တကယ်အသွင်တူ"

အပြင်ရောက်လာသည့်အခါတွင်တော့ ဧည့်ခန်းထဲရှိ ဆက်တီဝိုင်းပေါ်မှ အငွေ့တထောင်းထောင်းနှင့် စောင့်ကြိုနေသော ပန်းကန်များ။

အစိမ်းရင့်ရောင် စာမျက်နှာ { Completed }Where stories live. Discover now