THE TEN MILLION BID (Volume 04)

25

Nang matapos manood ay agad na kaming nagpaalam ni Phoenix doon sa iba na aakyat na muna para dalhin ang mga bata sa kwarto para doon matulog.

Matapos kung maihiga ang mga bata sa kama ay agad naman akong lumapit kay Phoenix saka yumakap.

"You crying, honey?" Tanong nito pero nanatili lang akong nakayakap sa kaniya. Naramdaman ko namang hinagod nito ang likod ko dahilan para gumaan naman kaagad ang pakiramdaman ko. Pero nanatili pa rin akong nakayakap hanggang sa tuluyan na talaga akong maging okay.

"You can stop hugging me now, Phoenix." Saad ko at nagtaas ng tingin sa kaniya.

"I want to kiss you..." Saad nito habang nakatingin sa mga mata ko at bumaba papunta sa labi ko. Bago ko pa namalayan ay hinahalikan na pala ako nito at buong puso ko naman iyong tinugon. Pero bigla na lang nag-init ang katawan ko nang magsimulang bumaba ang labi nito papunta sa tenga at leeg ko.

"P-Phoenix... Baka magising ang mga bata." Saad ko dahilan para tumigil naman ito.

"Then we should continue somewhere else." Saad nito at hinila ako papalabas sa kwarto at pumasok sa katabing kwarto. Agad naman nitong inangkin ulit ang labi ko. "Honey?"

Napamulat naman ako at tumingin sa kaniya. "Yes?" Tanong ko naman habang nakatingin lang sa gwapo niyang mukha.

"I love you." Saad nito at hinalikan ako sa noo. Napangiti na lang ako saka hinalikan siya sa labi.

"You love me that much?"

"Yeah. Seeing your sad face make my heart ache. I don't want to see you sad, honey." Saad nito habang hinahaplos ang pisngi ko at niyakap ako.

"I'm sorry. Nadala lang ako sa movie. But I'm fine now. Thanks to you." Nakangiting saad ko at hinalikan pa ulit siya pero nagulat na lang ako nang bigla ako nitong buhatin. Mabuti na lang at nakayakap kaagad ako sa kaniya.

"Phoenix---"

Natigil ako sa pagsasalita nang angkinin na naman nito ulit ang labi ko habang papunta sa kama na nasa loob ng kwarto at inihiga ako doon. "You're mine now." Saad nito habang nakatingin sa kabuuan ko.

"I'm always yours, Phoenix." Nakangiting saad ko. Bigla namang naging maamo ang mukha nito at nahiga rin sa tabi ko at niyakap ako.

"Damn! Kinikilig ata ako, honey." Saad nito habang nakabaon pa rin ang mukha sa leeg ko. Mahina naman akong natawa at niyakap din siya.

Pero maya-maya ay naramdaman ko na ang dila nito sa leeg. "Nix."

"Yes, honey?" Agad ako nitong hinarap saka ngumiti.

"How old are you now?" Tanong ko sa kaniya.

"Why do you ask, honey? Do I look old?" Napapangusong tanong nito kaya umiling naman ako at tinitigan ang mukha nito. "I'm 38 years old rightnow."

"But why you look like 25, hm?" Tanong ko naman sa kaniya kaya natawa naman ito.

"Ang asawa ko talaga masyadong magaling sa pambobola. Napapaniwala na lang ako." Tumawa naman ako dahil sa sinabi nito pero maya-maya ay tumahan na rin ako.

"Anong nambobola? Totoo yung sinasabi ko." Tinaasan niya lang ako ng kilay kaya hinampas ko naman ang braso nito. "Totoo nga."

"Edi mas gwapo pa ako doon sa lalaking doctor pumupunta sa café?" Tanong nito at agad ko namang nakilala ang tinutukoy niya.

"Oo naman." Agad na sagot ko.

"Mas gwapo pa sa pumunta dito ng nakaraan?" Tanong niya pa ulit.

"Bakit ayaw mong sabihin ang pangalan nila?" Natatawang tanong ko sa kaniya.