SIRA SENDE (+18)

B.9 : "ÖLÜM FERMANI"

Merhaba Sevgili Canlarım ;

Muhteşem bir bölümle karşınıza geldim. Biliyorum bölümler hızlı gelmiyor ama bunun için sizi keyiflerdirecek bölüm yazmaya karar verdim. Her şey çok güzel olacak merak etmeyin.

*****

Kulağımdaki telefonu kapatıp yavaşça kulağımdan uzaklaştırdım. Acar'ı karşımda görmek şaşkınlığımı iyice arttırmıştı. Ben neler demiştim de şu an birbirimizin suratına bakmaya devam ediyorduk. Ağzım açık bir şekilde kaşları kalkmış olan Acar'la gözlerimizin en içine bakıyorduk. Her şeyi duymuş muydu ? Neyi duymuştu ve ne kadarını duymuştu ?

-"Sen-"

İşaret parmağımı ona doğrulttum.

-"Ne zamandır buradasın ?"

Ensesini kaşıyıp bana baktı.

-"Yeni.....ama seni dinlemedim."

Başımı tereddütle salladım. Kesinlikle dinlemişti. Acaba doğru mu söylüyordu ? Bu aralar hareketlerime çok dikkat etmeliyim. Kesinlikle çok dikkat etmeliyim. Duymuş olabilir , her şeyi , hepsini duymuş olabilir. Daha dikkatli olmalıydım , çenemi tutabilseydim eğer şu an bu korkuyu yaşamıyor olacaktım.

-"Geçelim mi ?"

Sorduğu soruyla başımı iki yana salladım.

-"Ben bir lavaboya gidip geleyim."

Başını yukarı aşağı salladı. Hızlıca lavaboya giderek aynanın önüne geçtim. Kahretsin , kahretsin. Acaba ne duydu , hepsini duydu mu ? Sakin ol Arya , hiçbir şey duymadı. Duysaydı surat şekli şaşkınlık değil , kızgınlığa bürünürdü. Gözlerimi kapatarak derin bir nefes aldım.

Lavabodan çıkarak bahçe tarafına doğru yürümeye başladım. Resepsiyonun orada bağırdığım çocuk duruyordu. Bu çocuğa da fazla çıkıştım. Çocuk nereden bilsin Arya , senin neyden nefret edip etmediğini ?

Çocuğa doğru ilerleyerek önünde durdum. Çocuk bana bakınca gülümsedim. O da bana şaşkınca bakmaya devam ediyordu.

-"Nasılsın ?"

Çocuk bir süre suratıma şaşkınlıkla baktıktan sonra başını telefonuna çevirdi.

-"İyiyim , siz ?"

İç çektim , beni çok yanlış anlamıştı çünkü. Elimi omzuna götürüp sıvazladım. Çocuk bana baktı.

-"Fazla çıkıştığım için üzgünüm. Seni rencide etmiş gibi oldum."

İyi niyetimi sunmak adına sıcak bir şekilde gülümsedim.

-"Sadece beni değil , Acar abiyi de rencide etmiş oldunuz."

Başımı salladım. Haklıydı , Acar'da çok bozulmuştu.

-"Haklısın ama ben onu Acar abinin sevgilisi olmadığım için değil gerçekten bu kelimeden nefret ettiğim için çıkıştım. Açıkçası bu beni rahatsız ediyor , belki bir çok kişinin hoşuna gidebilir ama Acar benim sevgilim olsaydı da bu kelimeyi söylemeni istemezdim."

Başını önüne eğip sallamaya başladı. Gülümseyerek çenesinden tutup bana bakmasını salladım.

-"Özür dilerim , fazla sert çıkıştığım için."

O da gülümsedi.

-"Bir daha söylemeyeceğim."

Gülümsemem biraz daha büyüdü. Omuzlarımı kaldırarak havalı bir şekle büründüm.