Küçük Kadınım

Özel bölüm prt 3 SON

"Terminale nereden gidiliyor?" Diye sordu yine kız.

"Bende İzmir'e gidiyorum, istersen benimle gelebilirsin" dedi, kızın kaşları havalandı. "Ciddi misin? Neden?"

"Evet... Aynı yere gidiyoruz. Ama ilk şirkete uğramam lazım, beklersen beraber gidebiliriz"

"Oha! Tamam, yani ne? Burada mı çalışıyorsun?" Diye sordu kız, Atlas gülümsedi.

"Evet" dedi sadece, arabadan indiler ve şirketin önüne doğru yürümeye başladılar. Atlas güneş gözlüğünü çıkardı ve tişörtünün önüne astı.

"Hoşgeldiniz Atlas Bey" dedi bir çalışan gülümseyerek karşılık verdi Atlas.
Tejrar bir çalışan "Günaydın Atlas Bey" dedi, yine ona samimeyetle "günaydın" dedi. Asansörün düğmesine basıp önünde asansörü beklemeye başladılar.

"Herkes bibirine günaydın mı diyor?" Diye sordu kız, "çok yapmacık"

"Ben onların patronuyum, saygı gösteriyorlar.... Bu arada adın neydi senin küçük kız?"

"Ne!?" Diye şaşkınlıkla sordu kız "sen buranın sahibi misin?" Dedi hayretler içinde. Kızın tepkisi Atlas'ı güldürmüştü, sahi adını hâlâ söylememişti.

"Adın ne?"

"Ceylin" dedi, hala ağzı açık bir şekilde. Atlas çenesinin altına patmağını koyup ağzını kapattığında kız kaşlarını çattı. Asansöre bindiklerinde küçük gördüğü kızı inceledi. Üzeri çamur ve pislik içindeydi. Erkek tavrına rağmen gözünde minik ve sevimli bir kız gibi gelmişti. Ondan ilk an etkilenmişti Atlas.

Kız Atlas'ın tişörtünü tuttu ve gözlerini kapattı, Atlas kaşları havada kıza bakarken kız sayı saymaya başlamıştı.

"Ne yapıyorsun ? " Diye sordu Atlas Ceylin'e. Ceylin ilk önce yutkundu sonra dudaklarını yaladı. "Asansörden korkuyorum"

"Kapalı alan fobin mi var?" Diye dordu Atlas, kafasını salladı Ceylin. "Sadece asansör"

Atlas çekingen bir tavırla kızın elini tuttu ona güç vermek için ofis 28. Katta olduğu için biraz uzun sürecekti.

"48, 49, 50, 51, 52"  diye saydı Ceylin ve kata gelmiştik, Ceylin hızlıca asansörden inip karşıdaki havalandırmayı açtı. Dernin derin aldığı nefeslerle kendini canlandırmaya çalıştı.

! Özür dilerim! Ayy çok pardon ya valla istemeden oldu! Çağırsana birini pansuman yapsınlar!"

"Birşey yok, merak etme "

"Ediyorum çünkü ben yaptım! Kusursuz bi' fiziğin var buna defo açmak istemem, Zenginsin oğlum seni ödeyemem ben"

"Cidden böyle mi düşünüyorsun?" Diye sordu Atlas, Ceylin söylediğinin farkına vardığında gözleri kocaman açıldı ve gözlerini kaçırdı. "Kısmen"

Atlas kendi odasına girip koltuğa oturdu. "Vayy! Oda iyiymiş. Tabi zengin olunca, ha bu arada hayatımda gördüğüm ilk zengin sensin, sizi sadece hayal ürünü sanıyordum"

"Nasıl yani?"

"İşte flimlerde falan görüyordum bi tek ondan yani, sırıtmasana pişmiş kelle gibi" diye çemkirdi Ceylin, Atlas sırıttığının farkında bile değildi ki.

"Atlas hoşgeldin canım" dedi Atlas'ın hem eski arkadaşı hemde ofis arkadaşı olan Melek. Ceylin onu tanımadığı için kaşları çatık bir şekilde inceldi, yadırgamıştı. Giyinişi, tavrı, haraketleri ona çok fazla tuhaf gelmişti.