5.Bölüm; Geçmişe Ufak Bir Dönüş;

449 47 5
                                    

-"İyi misin?" Diyerek beni yerden kaldırdı. Sanki Kalbim yerimden çıkıcak gibiydi, Sanki her şey durmuştu. Aynı 6 yıl önceki gibiydi. Kafa salladım "iyim" dedim. Gülümsedi. Harikaydı gerçekten çok seviyordum ama o bunun farkında değildi.
+"Neyse ben eve geç kaldım"
-"Burda ne işin var ki?"
+"Yağmura gelmiştim"
-"Karşı apartmandada ben oturuyorum" dedi. Hiçbir şey demedim gülümseyerek ordan uzaklaştım. Gülüşü ve beni yerden kaldırışı aklıma geldikçe gülmeme engel olamıyordum. Bütün bu olanları günlügüme yazdım. İlk defa onla bu kadar uzun diyalog kurdum, ilk defa bu kadar uzun karşısında durdum. Bazen çok merak ediyorum Benimle ilgili ne düşünüyor diye. Umarım iyi şeyler düşünüyordur. Bir anda Annem seslendi "Kiziiim yemek hazır" türkcesi hala pek iyi deyildi her neyse yemeğimi yedim annemlere "Bugün çok yorucuydu erken yatıcam" dedim. "Tamam tatlim"dedi ve yattım. Sabah okula giderken caddede yağmurla karşılaştım hemen dün yaşananları anlattım.
-"Artık her gün bizdesin hatta gece yatıya gel bu gece"
+"Aslında güzel fikir ama Cem anlamaz mı?"
-"İki yakın arkadaş pijama partisi yapicak neyi anlayabilir ki?"
+"Haklısın :)"
Okula vardık. Cem Ön sırama oturmuştu. Benim Ön Sırama, BENIM. Durakladım sırama giderken çok çekindim. Yağmur su alacaktı bir türlü gelememişti sonunda gelebildi 'burdayim' diye isaret ettim. Cemi önümde görünce oda şaşırdi. Cemin duymayacağı bir ses tonuyla;
-"Bu neden buraya oturmuş?"
+"Bilmiyorum"
Cem Bana Döndü;
-"Dün...

(ARKADAŞLAR OKUDUKTAN SONRA BEĞENIN LÜTFEN. TEŞEKKÜRLER ^^)

Yalnız KızWhere stories live. Discover now