Constellation of Love Season 1 (Completed)

Chapter 26

Sa gitna nakapuwesto si Cecilia.

Sinalubong ako nang mag-asawang Esteban at wala pa silang tulog habang namumugto ang mga mata nila.

Halos lahat ng empleyado sa Solis ay nandito din.

Pumunta kami sa coffin niya and Cecilia's face is very peaceful yet beautiful. I can't stop looking at her neck, tinahian nila ito para hindi halata ang sugat niya.

"If you tell me who did this to you, I'll exact my vengeance." Napahawak ako sa salamin sa bandang ulo niya.

Revenge again, huh? But, still. You need justice.

Parang may deja vu na nangyayari especially noong namatay siya.

A sudden memory suddenly pops out to my mind as I sigh lowly.

— Flashback —

"Ate Mira! Samahan mo ako mag shopping! Para naman sa first date namin ni Rob! Please! Ngayon lang naman! I'm begging you!"

Napailing ako dahil madami na siyang binibigay na nicknames sa 'kin which is very confusing.

"Cia, I'm busy. May meeting pa ako mamaya." I called her by the nickname I made for her.

"Please! Ikaw lang ang maasahan ko!"

"Kay Rio ka humingi ng tulong."

"Ate Courtney isn't here today!" Kulang ma lang ay umiyak siya.

Binaba ko ang mga papeles na at tinignan ko siya habang nagpapaawa sa 'kin.

"Fine." I sigh.

Tinawagan ko ang leader sa strategy team to cancel the meeting today.

It is a normal day here in my office when this girl starts pestering me. Ugh.

"You're the best, Ate Mira!" Humawak siya sa braso ko.

"Magaling ka pag dating sa ganyan e, 'no? Dalian mo, baka mag bago ang isip ko." I rolled my eyes.

"Yehey!"

— End of flashback —

After I remembered that moment, pinigilan kong umiyak as I clenched my fist.

Leon gently comforting me at ako naman ay hindi matigil kung sino ang may gawa sa kanya.

"Deducent te quocumque perrexeris. Requiescant in pace, Cecilia." I speak in latin and bid my goodbye.

(They will guide you wherever you go. Rest in peace, Cecilia.)

Nasa unahan si Kairi Castillo habang nakatingin sa kawalan and I can sense his sorrow just like I experienced.

Umupo kami ni Leon sa likod at habang may pinag-uusapan kami, ang kahoy sa harapan namin ay dumamplis at nakita namin ni Leon.

What is this?

Mukha siyang tama ng bala pero hindi ako sigurado.

Kami lang ang nakapansin dahil maingay din dito sa chapel o sadyang praning lang ako.

"Miss Caelum." Napatingin ako sa kamay niya at bala nga.

A gun with silencer...

Tinignan ko ang second floor and third floor kung may tao ba and there's this suspicious man na naglalakad sa second floor.

"Do you know think what am I thinking? Why this kind of place. Why now?" tanong ni Leon habang nakahawak sa kamay ko.

This is getting more interesting than usual.