•the game has started• Lost.

Prolog

     Czasami myślałam że może się coś zmieni, myślałam że życie da mi drugą szanse. Miałam nadzieje że dostanę wiadomość od ciebie że jestem ci potrzeba. Moją pustkę w sercu uzupełniałeś swoim szczęściem, smutkiem czy złością. Teraz nie mam nic z tego.

Jedyne co mi zostało to wspomnienia z tobą, tylko czy to mi pomoże żeby iść dalej bez ciebie? Myśle że nie i jestem pewna że kiedyś znowu staniesz na mojej drodze, a wtedy będziemy mogli uzupełniać swoje puste serca.

Jedyne co od ciebie chce to dzień, w którym mi powiesz kocham cię. Odpowiem tobie ja ciebie też, tylko musisz mi pozwolić wejść do środka twojego serca jak i głowy.

Dzień, w którym cię poznałam był jednym dniem, w którym czułam że mam motyle w brzuchu. Uczucie, które zawładnęło mną jest nie do opisania, a to wszystko przez ciebie, przez twoje oczy, przez twój uśmiech, głos i dotyk. Brakuje mi tego.

Jestem jeszcze szesnastoletnią dziewczyną, która nie wie co czuje, a to wszystko tylko przez chłopaka o imieniu Lian. Chłopak, który ma wszystko i wszystkich w głębokim poważaniu zawrócił mi w głowie. Arogancki nastolatek zapatrzony tylko w swoje odbicie.

________

Witam was wszystkich, nie wiem czy wam się spodobał prolog nowej opowieści czy książki. Nie wiem.

Pierwszy rozdział za niedługo!!

Dziękuje za przeczytanie prologu, za miłe komentarze i mocną krytykę