Заримдаа өөрийгөө гэнэт л өрөвдөлтэйгөөр мэдрэх юм. Хэн ч намайг муу байна гэж хэлээгүй байхад бусадтай өөрийгөө харьцуулан жишиж, адгийн муухай жижиг хайрцганд өөрийгөө хайрцгалчих юм. Би хичээж байгаа ч бас хичээхгүй байгаа. Бусадтай мэдрэмжээ хуваалцмаар байгаа ч мэдрэмж минь үг болон гарахад бэлэн биш байгааг тархи минь сануулна харин зүрх чимээгүй байсаар л. Иймд тархиа дагасаар нэг л мэдхэд...