“အင်း....ချယ်က ပြင်ဦးလွင်တက်ချင်တယ်ပြောနေတာ”
“မင်းတို့ကလည်း လည်စရာနေရာတွေ ဒီလောက်ပေါနေတာကို ၊ ဘယ့်နှယ့် မေမြို့ကို ပြန်တက်မှာလဲ”
“ဆရာမလေး သဘောပဲဟာ....မေမြို့လည်းမဆိုးပါဖူးလေ ၊ အေးအေးချမ်းချမ်း လည်ရတာပေါ့...”
“အင်း”
“အောင်ဦး....မင်းညနေအားတယ်မလား ၊ ငါမြို့ထဲဖက်သွားပြီး အင်္ကျီရယ်...... ချောကလက်ရယ် သွားဝယ်မလို့ လိုက်ခဲ့ပေးပါဦး”
“လိုက်ရမှာပေါ့ကွာ....ငါလည်း တစ်ယောက်ထည်းအဆောင်မှာပျင်းနေရမှာနဲ့ အတော်ပဲ”
“အေး...”
ထိုသို့ဖြင့် ညနေကျောင်းဆင်းသောအခါတွင် စဥ့်ကိုင်မြို့ထဲရှိ ပစ္စည်းစုံသော စတိုးဆိုင်ကြီး တစ်ခုသို့ စျေးဝယ်ထွက်ကြသည် ၊ သန့်ဇင်က ပုံစံမလှသော်လည်း အရသာကောင်းပုံ ပေါက်သည့် ဆွစ်ဇာလန်ထုတ် ချောကလက်တစ်တောင့်ကို ဝယ်လိုက်သည်။
Couple Shirts ဝယ်သည့် အခါတွင်မူ အောင်အောင်ဦးက ဖက်ရှင်အမြင်ရှိ၍ မျက်ချယ်ရော သန့်ဇင်ပါ နှစ်ယောက်လုံးနှင့် လိုက်လောက်မည့် ဒီဇိုင်းနှင့် အရောင်ကို ရွေးဝယ်ကြသည်။
အဝတ်အစားနှင့် ပတ်သတ်လျင် ဂျီအီးဂျာအီးများသော အောင်အောင်ဦးသည် ကာယကံရှင် သန့်ဇင်ကိုထက် ဇီဇာပိုကြောင်နေပြီး နောက်ဆုံးတွင် အပြာနုရောင် တီရှပ်လေးကို တွေ့ကာမှ ဇာတ်လမ်းပြီးသွားတော့သည်။
သောကြာနေ့ညသို့ ရောက်သောအခါတွင် သန့်ဇင်သည် သူ၏ဖုန်းဆက်ရမည့် တာဝန်အရ မျက်ချယ်ဆီ ဖုန်းခေါ်ပြောသည်။
“ဟယ်လို....ချယ်”
“ကို....ခဏနော် ၊ ချယ်နားကြပ်ရှာလိုက်ဦးမယ်”
“အင်း....အင်း”
“..............”
“ရပြီကို့.....ဟဲဟဲ ၊ မနက်ဖြန် ကိုနဲ့လျောက်လည်ရင် ဘာဝတ်ရမလဲလို့ အင်္ကျီတွေလျောက်ဖွပြီး ကုတင်ပေါ်ပုံနေလို့ နားကြပ်ကတော်တော်နဲ့ရှာမတွေ့ဖူး”
“အော်....ကိုနဲ့ဆင်တူအင်္ကျီဝတ်မယ်ဆို”
“အင်းလေ....အပြာနုရောင်လေးဆိုတော့ အောက်ကဘာဘောင်းဘီနဲ့လိုက်မလဲလို့ ရှာနေတာ ၊ ဆိုင်ကယ်စီးရင် လေတိုက်မှာဆိုတော့ အပေါ်ထပ်အပါးလေးလည်းလိုတယ်လေ”
YOU ARE READING
When we were young
Romanceကျွန်တော်တို့အားလုံး ဖြတ်ကျော်ခဲ့ဖူးတဲ့ ကျောင်းသားဘဝကနေ အစပြုကာ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်။ ဂျစ်ကန်ကန် ကျောင်းသား ဆိုးပေလေး သန့်ဇင်ကို နဲ့ စာတော်ပြီး ဆရာများရဲ့ အချစ်တော် အိမ့်မျက်ချယ်တို့ရဲ့ ရင်ခုန်စရာ အဖြူစိမ်း ဘဝချိုချို။ W...
Chapter Nineteen: : Happy Valentine's Day
Start from the beginning
