When we were young

Chapter Five: : အတွဲချောင်းကြသူများ

ညအခါတွင် ညီအကိုနှစ်ယောက် စကားတပြောပြောနှင့် အရက်သောက်ကြပြီး အကိုဖြစ်သူက အရင်မှောက်သွားသည်။

မရီးဖြစ်သူကတော့ သူတို့စားသောက်ထားသည့်ပန်ကန်များကို ဆေးကြောနေလေသည် ၊ အောမင်းသား မောင်ပိန်ညှောင်သည် ပန်းကန်ဆေးနေသည့် မရီးဖြစ်သူကို စတင်ပြီး ပွတ်သီးပွတ်သတ် သွားလုပ်လေတော့သည်။
 

​မောင်ပိန်ညှောင် လက်သရမ်းသမျှကို မရီးဖြစ်သူက အစတွင် အနည်းငယ်ငြင်းသော်လည်း ပိန်ညှောင်က ဒါတွေကိုဂရုမစိုက်ပဲ နှုတ်ခမ်းချင်းဆွဲနမ်းကာ နို့တွေကိုပါ လက်ဖြင့်အတင်းကို ဆွဲကိုင်သည်။

ဂျပန်မ၏ အကျီကို အားသုံးကာဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ပန်းနုရောင် နို့သီးခေါင်းလေးနှင့် နို့အုံလေးတို့မှာ ပေါ်ထွက်လာရတော့သည်.....

မောင်ပိန်ညောင်က ရင်သားတွေကို အတင်းကာထားသည့် သူ့မရီး၏လက်ကို ဆွဲဖယ်ပြီး နို့သီးခေါင်းတွေကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့စုပ်ပေးလိုက်တော့ ဂျပန်မကြီးမနေနိုင်တော့ပဲ အင်းအင်းအားအားနဲ့ ညည်းညူရင်း သူမပါအလိုတူအလိုပါ ဖြစ်သွားလေတော့သည်။
 

ဇာတ်ရှိန်တက်လာပြီဖြစ်၍ သန့်ဇင်ကိုက အိမ်နေရင်းဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ဂွင်းစထုတော့သည် ။

မင်းသားငပိန်ကတော့ အဖုတ်မွှေးမဲမဲများ ရှိသော ပေါင်ကြားထဲတွင် ခေါင်းအပ်ကာ ဘာဂျာပေးနေပြီဖြစ်သည်........

ဘာဂျာပေးရင်း ပရိတ်သတ်တွေအတွက် အဖုတ်အတွင်းသားရဲရဲလေးတွေကို လက်မနှစ်ခုနှင့် ဖြဲပြပြီးစောက်စိလေးကို စုပ်ပြလိုက် သေးသည်။

အဖုတ်အတွင်းသား ရဲရဲလေးထဲမှ ပြွန်လေးတစ်ခုက ဖီးလ်တက်ပြီး အဖြူရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်ကိုကြည့်ရင်း ပြီးချင်လာသဖြင့် စိတ်ကို မနည်းထိန်းလိုက် ရလေသည်။
 

ထို့နောက်တွင် ကိုပိန်ညှောင်က အပေါ်ကနေခွပြီး ပညာပြသည် ၊ လူပိန်သော်လည်း လီးကတော့ ဆိုက်မှီဂိုက်မှီကြီးဖြစ်လေသည်.....

သူကြည့်ဖူးသည့် ဂျပန်ကားများထဲတွင် ဒီငပိန်က လီးအတုတ်ဆုံးဟု မှတ်ချက်ချလိုက်သေးသည် ၊ သူ့မရီး၏ အဖုတ်ထဲကို လီးထည့်ပြီး သရဲစီးသလို စတင်လိုးပါလေတော့သည်။