Zalim Ruhların Dansı (Kanın Şarkısı Serisi 2)

9.Bölüm: KALBİN GÖLGESİNDE YETİŞEN GADDARLIK

Annarithel dişlerini sıktığında başına bir ağrı saplandı ve bileğinde ilk oluşan kesik deli gibi kaşınmaya başladı. Bileğini kırarcasına kavradığında bir yağmur bulutunun içinden geçiyormuşçasına bir ıslaklık, belli belirsiz bir ağırlık çarptı yüzüne sonra son bir fısıltıyla kayboldu.

Dinle, diyordu.

Annarithel bu fısıltıyı hepsinden daha çok ayırt edebiliyordu bir sözcük gibi gelmiyordu başlarda ama artık anlamlandırabiliyordu. Yapamayacağını bilse de paramparça etmek istediği bir sese bürünüyordu.

Gözlerini kısıp Zanosritlere, Zanosritlerine odaklandı tekrar. Aylar öncesinde istediği gibi bazı Zehirciler Dev Beyaz Tilkileri ile birlikte eğitim alıyordu. Tilkiler bundan nefret ediyordu ancak yoldaşlarına birer binek olmayı öğrenmek zorundalardı. -Callidus hâlâ Annarithel'a izin vermiş değildi ama Mamba'ları olarak hiç kimseye belli etmiyordu bunu-

Şatonun çevresindeki Zanosritlerin arasında Leoraan'i aradı. Göçebe Zanosritlere ve Annarithel'ın özenle seçtiği melezler ve hane fertleri ile dolu ekibine, usta olduğu kılıçlarıyla eğitim veriyor olmalıydı. Ekibi gördü görmesine ama gittikçe büyüyen bir kargaşayı da fark etti aynı anda. Antrenmanlarda her zaman üzerindeki giysiyi bir kenara fırlatıp, dövmelerle kaplı yeşil gövdesini meydana çıkarmayı seven Leoraan elindeki uzun ve keskin kılıçları bir kenara fırlatmış, Kardeşlik'in kuruluşundan bu yana çocukları acımasız dövüş eğitimlerinden geçiren yaşlı Ghaolen'a doğru yürüyordu.

Bakışlarını Leoraan'den ayırıp Ghaolen'a kaydırdı. Bir elinde, kendisi kadar yaşlı içinde keskin bir kılıcı gizleyen bastonu, büyükçe bir kayaya yaslanmış önündeki çocukları izliyordu. Element Ustaları Hanesi'nden bir Toprak Ustası olan Ghaolen aklar düşmüş uzun saçlarını her zaman ensesinde sıkı bir kuyrukla toplardı ve lanetli ormanların topraklarını andıran kahve gözleri her zamanki ifadesizliğine sahipti. Önünde beş oğlan çocuğu, en fazla on üçünde görünen başka bir oğlanı ortasına almış haşatını çıkarıyordu. Annarithel gözlerini kıstı. Çocuk yediği son yumrukla yere düşüp yanağını taş zemine çarptığında sırtını mağara duvarından ayırdı. Ghaolen çocuğa yaklaştı ve karnına bastonuyla sert bir darbe indirdiğinde çocuk öğürerek kıvrandı. Aynı anda Annarithel da o yöne doğru yürümeye başladı.

Ghaolen, kenarda olan biteni gözlerinde dökülmemek için direnen yaşlarla izleyen kız çocuğuna döndü. Yaşlı sesi kulak tırmalıyordu. "Arkadaşlık yok. Bağ kurmak yok. Bu alana çıktığında bir daha birbiriniz karşısında tereddüt ettiğinizi görürsem, bir sonraki darbe bastonumun içindeki kılıçtan gelir."

Kız, gözlerini kaçırıp başını eğdiğinde Annarithel yumruklarını sıkarak bulundukları alana yaklaşmaktaydı onunla beraber yanından geçtiği tüm Zanosritler eğitimlerini bırakıp sert adımlar atan Mamba'larının ardından bakmaya başlıyordu. Tabii, öfkesi sarı gözlerinden taşan Leoraan ondan önce vardı ve yaşlı adamın kolunu kavradı. Konuşurken dişlerini sıkıyor adeta kükrüyordu. "Bu yaptığın eğitim değildir."

Ghaolen gözleri kocaman açılmışken kolunu Leoraan'den kurtardı. Gözlerini kıstı yaşlı adam ve sapı yamuk bastonunu çocuğun karnına savurdu tekrar. "Zalimliği öğrenmeleri gerek."

Leoraan adamın yüzüne yaklaştığında burun delikleri öfkeli nefesiyle şişiyordu. "Bir çocuğa zalimliği onu döverek öğretemezsin." Annarithel'ın yavaş adımlarla onlara doğru yaklaştığını görünce sarı bakışlarını kıza yöneltti. "Öyle değil mi Mamba?"

Annarithel kehribar gözleriyle önce Leoraan'i süzdü sonra da ona çocukluğundan beri olduğu gibi tiksintiyle bakan Ghaolen'ı ancak tek kelime etmeden yerde yatan çocuğa elini uzattı. Çocuk şimdiden morarmaya başlayan yüzünde şaşkınlık belirtisiyle ona doğru uzanan ele baktı sonra da bakışlarını yavaşça Mamba'ya doğru kaydırdı. Tutmakla tutmamak arasında kalıp elini uzatırken, Annarithel kolunu kavradı ve hızla çekerek ayağa kaldırdı çocuğu. Oğlan acıyla tıslarken, "Kaç yaşındasın?" diye sordu Annarithel.