Özgürlüğe Düş

39

Saçlarını yolup üstüme gelmeye başladığında tek el kalbine ateş etmiştim. Sarsılıp yere düştüğünde ifadesizce suratına bakıyordum.
Yanına gittiğimde gözleri açıktı.
Arkadan bir arabanın acılı fren sesi duyulduğunda konuşmaya başlamıştım.

"Senin gibi şerefsizlerin hakettiği son bu işte. Ben senin önüne en acısız ölümü sundum. Tecavüzün, tacizin, şiddetin, bana yaptığın her şeyin cezası bu kadar hafif değil ama ben, hayatımdan birden çık istedim hayatımı zehir eden kalbinden vurdum seni. Ölümün o zehirli kalbin olsun istedim."

Kolumdan tutup çekenin Pusat olduğunu biliyordum.

"Güzelim iyi misin?"

Tamamiyle ona dönüp elimi yanağına koyduğumda hafifçe tebessüm etmiştim. Gözümden bir damla yaş düştüğünde tek bir cümle kurdum.

"Hiç olmadığım kadar."

Birden kollarını bana doladığında arabalar peş peşe durmuştu. Levent abiler herkes endişeli bir şekilde buraya geliyordu. Merzat yerde yatan Gencer'i görmüş olacakki Lavin'i geri çekmeye çalışıyordu.

"Bıraksana ya onun ölümü bana anca zevk verir. İŞTE BENİM KARDEŞİM BE SAVAŞÇI, CESUR KIZIM BENİM."

Bağırmasıyla bana doğru koşması bir olmuştu. İfadesizce sarıldığımda şuan için duygularım nötrdü. Anın şokuyla olduğunu düşünüyordum. Herkesin yüzünde bana karşı gurur ve tebessüm vardı. İki koruma Gencer itini kaldırdığında gidip Levent abiye sarılmıştım. İlk Pusat'a baksada sonradan oda sarmıştı kollarını. Ayrıldığımızda kısık sesle konuşmaya başladım.

"Senden bir şey isteyeceğim abi."

"Ne istersen."

"Gömün , ama mezar taşında adı bile olmasın. Hiç bir şey yazmasın. Bilinmeyen ,adının yazılmasını bile hak etmeyen biri olarak gömün."

Bir süre bana bakıp başını salladığında arabaya doğru ilerlemeye başladım. Herkes arabaya binip gittiğinde Pusat arabayı hala hareket ettirmemişti. Arabadan indiğinde beni de indirip konuşmaya başladı.

"Her ne kadar haber vermeden çıkıp buraya gelsende seninle gurur duyuyorum. Sen gördüğüm en güçlü kadınsın, her kadın gibi."

"Ateş yakabileceği her şeyi yakana dek yanar. Ancak o zaman söner. Yanmak istemedim Pusat. Tek istediğim şey kurtulmak, seninle mutlu olmak. Bunu yapmak bana yakışırdı ,ve yaptım. Sen vurduğunda ölmedi ,benim öldürmem için. Sonu benmişim."

Dediğim şeyle çok sinirli olsa da bana karşı anlayışlı ve naifti. Kendimi tehlikeye attığım için kızgındı ama bir şey dememeyi tercih etmişti.

"Pusat eve gidelim mi? Uyumak istiyorum."

Onaylar anlamda başını eydiğinde arabaya gidip oturmuştum. Yol boyunca susmuş kimseden ses çıkmamıştı. Evin bahçesine girdiğimizde eve girip direk odama çıktım. Yatıp uyuyacaktım ve Gazel Ay olarak eski ben gibi uyanacaktım. Gözlerimi kapadığımda kendimi uykuya çoktan teslim etmiştim.

⚛️✡️⚛️✡️⚛️✡️⚛️✡️⚛️✡️

Yanağıma konan öpücükle uyandığımda kendimi çok dinç hissediyordum.

"Uykucu meleğim uyan hadi."

Gözlerimi açıp yatakta diklendiğimde kocaman gülümseyip kollarımı boynuna doladım. Sıkıca sarıldığında şuan ki huzuru hayatım boyunca hiç hissetmediğimi biliyordum. O benim iyikimdi.

"Günaydın koca kurt."

"Günaydın miniğim."

Ayrıldığımızda yataktan atlayıp giyinme odasına girdiğimde üstüme bir kaç bir şey giyinip odadan çıktım. Aşağıya indiğimde herkes kahvaltı masasında beni bekliyordu. Hiç bir şey olmamış gibi davranmaları beni ne kadar mutlu ediyordu anlatamam, olması gerektiği gibiydi her şey.

"Günaydın herkese."

Herkes neşeyle günaydın dediğinde yerime oturup yemek yemeye başlamıştım. Yemeğin sonlarına doğru Lavin yerinde dikleştiğinde konuşacağını anladığım için dinlemeye başladım.

"Canım ailem biz Merzat ile...
Evlenmeye karar verdik."

Bir çırpıda söylediği şeyle mutluluktan kalkıp sarıldığımda gülmeye başlamıştı.

"Çok sevindim canım."

"Aslında beni bilirsiniz çok süslü püslü bir şeyim ama Merzat ile konuştuğumuzda yıllardır bu anı beklediğimizi farkettim. 2 gün sonra bir düğün salonunda misafirler eşliğinde nikah kıyılsın yeter diye düşündüm. Merzat da beni kırmayıp bu isteğime dünden razı olarak kabul etti. Kına gecesi falan şuan için istediğim şeyler değil."

Dediği şeyle şaşkınlıktan ağzım açılmıştı.

"Kulaklarım neler duyuyor Lavin. Emin misin sonra pişman olma."

"Gelinlik giyineceğim zaten canım. Benim tek pişman olduğum şey daha erken evlenmediğimiz. Madem her şey istediğimiz gibi gidiyor bu şekilde olması beni daha mutlu edecek."

Dediği şeyle gülümsediğimde başımı sallamıştım.

"Hayırlı olsun."

Pusat'ın dediği şeyle gülümsediklerinde yemek faslı bitmişti. Yemin ederim kıyafet almaktan bıkmıştım. Şimdi bir de bu kıyafet işi çıkmıştı ama Lavin'im için her şey değerdi. Pusat'lar gitmek için kalktıklarında Pusat başımdan öpüp salondan çıktı.

"Lavin senin kesin gelinliğin çoktan hazırdır. Yıllardır hayalini kurup yaptırdığına eminim. Ben ne giyineceğim ya."

"Beni nasıl da tanıyorsun birtanem. Simge'yi ararım tasarımlarından en özellerini getirtiriz ,yaparız bir şeyler. Model sen olduktan sonra çok da sorun değil elbise."

Gülümsediğimde mutluluktan sarılmıştım. Onların adına çok mutlu olmuştum. Ne badireler atlatmışlardı yıllardır. En sonunda da Lavin'in kaçırılması ile hayatın kısa olduğunun onlar da farkına varmışlardı. Lavin bile bu işi bu kadar sade bir şekilde hallediyorsa bize sadece mutluluklar demek düşerdi. Onlar bunu sonuna kadar hak etmişti.

Bölümde ben biraz! duygulanmış olabilirim aşkoşlar.

Eminim siz Gencer için çok acılı ölümler, senaryolar kurmuşsunuzdur ama ben bu kadar acıyı çeken Gazel gibi güçlü bir karakterim varken bir başkasına öldürtmek istemedim. Güçlü kadınlar her zaman yolumuza ışık tutarlar. Gazel kendi kurtuluş yolunu kendisi seçti ve gerçekleştirdi.

Bundan sonrası için neler olacağını birlikte göreceğiz. Unutmayın diğer bölüm siz varsanız var.

Yorum sınırını 720 koyuyorum.

Sizleri çok seviyorum ve çokça kucaklıyorum. Kendinize çok tatlış bakın.💕💞💕💞💖