Twisted Fate Book 1 ♡Completed♡

Kabanata 10

Feeling ko anytime soon, mawawalan ako ng malay sa ginagawa nila sakin.

"You deserve this you bitch! You deserve this!" Girl 1

"Devon! Give me my share naman! Wag mong solohin yung pagpaparusa sa kanya! I want to play with him too! Mukhang masaya eh!" Girl 2 said, agad agad naman akong binitawan nung babaeng may hawak sa buhok ko.

"Of course you can bessy! We have to share the enjoyment diba! Go! Do your magic!"

"Please tama na! Hinding hindi ako papatol sa inyo at alam na alam nyo yun kung bakit! Please tama na! Hindi ako magsusumbong basta please tigilan nyo na ko! Wala naman kayong mapapala sakin kasi uulitin ko! Hindi ako yung lumalapit samin daming dalawa kung hindi si Cid! Si Cid yung..." I tried na magmakaawa sa kanila para tigilan na nila ko pero they didn't let me finish! 

"Aba talagang ang lakas pa ng loob mo na magmakaawa at banggitin yung pangalang ng Cid namin! Hindi ka parin talaga natututo! Walang hiya ka! Halika dito!" I tried na umatras at lumayo sa kanila pero yung isa pala nilang kasama ay nagiitay sakin mula sa likod. Agad agad niya akong sinabutan habang lumalapit sakin yung isang pang babae.

The next thing I know is that paulit ulit at magkakakambal na sampal yung ibinibigay nila sakin. Sobrang hindi ko na napigilan yung sarili ko nagawa kong itulak yung isang nasa harap ko. Halatang nagulat sila sa ginawa ko.

"I'm really sorry, pero sobra na kasi yung ginagawa nyo sakin! Please tama na!" I said to them

"Aba! Talagang may lakas ka pa ng loob na lumaban samin ah! Etong sayo!" Hinawakan nung dalawa yung magkabilang braso ko.

"Go! Do it! Makita ko lang if magawa pang lumaban ng isang toh." Nakita ko kung paano pindutin nung babaeng naitulak ko yung lock sa drain ng isang lababo. She open the faucet at unti unting naiipon yung tubig sa lababo.

"Tingnan ko lang kung magawa mo pang lumaban after ng gagawin namin sayo! Sa tingin mo pa takot kaming makapatay ng tao! No! Sa sobrang yaman ng pamilya namin, alam kong magagawa naming malusutan ang kahit na ano lalo nat wala namang laban samin ang tulad mo! Kahit magsumbong ang pamilya mo, satingin mo magagawa nila kaming banggain! No! Kaya humanda ka! eto ng katapusan mo at sa wakas magagawa na naming makuha si Cid mula sa haliparot na tulad mo!"

They all looks at me like they are planning to do something evil on me. Wag mong sabihing!

"Please no! Please stop! Please!" I tried to let go myself from their grip pero dahil siguro sa sobrang mahina na ko ay hindi ko magawa. I felt her holding me on my head and aakma dadalin yung ulo ko dun sa inipon nilang tubig.

"Please stop! Please no! Please! My family needs me! Please no! Please" I said to them pero mukha wala talaga silang pakialam.

Unti unti na kong nawawalang ng lakas at pagasa! Hindi ko na alam kung ano pang mangyayari sakin or if makakalabas pa ba ako dito ng buhay. Sobrang hirap at pagod na ko. 

Tuluyan na sana akong mailalagay sa tubig ng biglang dumating sina Yvonne para tulungan ako. Siguro ay natagalan sila sa kaiintay sakin kaya eto sinundan nila ko.

"Hoy mga bruha kayo! Anong ginagawa nyo sa kaibigan namin!" Sigaw ni Yvonne.

"Wala kayong pakialam! Kung ako sa inyo umalis na kayo at hayaan nyo kami sa pagpaparusa sa haliparot na baklang eto!" Then hinatak nya ulit ako para sana dalin sa loob ng cubicle kasi mukhang nakakaagaw na kami ng pansin pero hindi nya ito nagawa dahil pumasok na sila Yvonne para pigilan sila

"Anong wag makialam baliw ba kayo? Kung kayo kaya makakita na sinasaktan yung kaibigan nyo ng mga baliw na babaeng kamukha nyo, mananahimik lang ba kayo?" Connie said to them

Nagtinginan yung mga babae then aakma sana sila susugudin sila Connie pero natigilan sila ng muling magsalita si Yvonne

"Sige! Subukan nyong tumuloy sa gagawin nyo! Hindi nyo ko kilala at kung anong kaya kong gawin sa inyo! You! Tatay mo si Mr Uy ng Uy Company right? Hindi mo ba alam na lumapit ang tatay mo sa dad ko para humingi ng tulong para isalba ang palugi nyo ng kompanya! How did I know about it? Ay nako sandamukal na regalo ang ipinapadala sa dad and mom ko! Kahit nga sakin meron eh! See this bag? This chanel bag is given by your dad pero kung alam ko lang na ganito pala kabaho ang ugali ng anak ni Mr. Uy di sana hindi ko na ito tinanggap! So go! Do whatever you want pero tingnan lang natin kung saan pupulutin yung company mo once I tell my dad what you did to me and my friend. My dad loves me so much, so I'm sure he will always grant whatever the hell I want! You choose!"

Mukhang nagulat yung mga babaeng nananakit sakin kaya agad agad silang lumayo konti sakin, nagtinginan sila na parang mga kuting na takot na takot tapos bigla silang nagpulasan isa isa. Muntik pa ngang madapa yung isang babae kakamadali eh.

"Devon, wait!" Sigaw nung isang naiwan habang hinahabol yung mga kaibigan nya.

Ng makaalis sila, dun lang ako nakahinga ng maluwang! Nagkaroon ako ng lakas upang magawang tumakbo at umalis sa lugar na yun. Wala na kong pake if sobrang gulo ng buhok at damit ko ang tanging gusto ko lang ay makalayo at mapagisa!

"Jamie! Where are you going! Jaimie!" Naririnig kong tawag sakin nila Yvonne pero dedma lang ako.

Ang sakit! As in sobrang sakit! I don't know what happen to them basta ang gusto ko lang makalayo! Hindi ko alam kung gano ako katagal tumakbo pero ang alam ko lang nakarating ako samin ng maga ang mata.

Sumalapak ako sa higaan namin para umiyak ng umiyak. Buti nalang wala pa yung mga kapatid ko.

"Bakit ba lagi nalang nangyayari sakin ito! Sawang sawa na akong masaktan! Wala na ba talagang katapusan yung paghihirap ko? Bakit lagi nalang ako! Bakit!"

TO BE CONTINUED
WAANJAIMJORA