Kabanata 5
I FLINCHED when a hand hold my forehead, wiping my sweat that is rolling down on my face. A wide smile appeared on his face while assisting me here while I'm cooking. Siya lang yata ang assistant na naging masaya. Parang tanga kanina pa siya nakangiti sa hindi malamang dahilan.
"Already done!" Anunsiyo ko at nilapag sa mahabang mesa ng dinning hall ang mga lutong natapos ko na. Panay nga ang silip ng mga tsismosang tagasilbi rito sa direksiyon namin tapos nagbubulungan na parang mga bubuyog. If I know inggit lang sila dahil parang buntot na sunod na sunod saakin ang pinakamamahal nilang Emperor.
"What's that dishes you cooked? It looks weird,"
"It looks delicious kamo, ala vivian yata ang mga iyan. Here seat and taste my master piece," umupo naman siya sa upuang hinila ko. Bago ngumanga dahil may nakaamba nang pagkain sa kamay ko.
"It smells good the arom—Fuck!" Malutong nitong mura dahil sa biglang pagsubo ko sa kaniya. Ang daldal kasi 'e hindi nalang kumain. Dami pang side comments hindi naman siya hurado.
Sinamaan niya ako ng tingin pero hindi ko iyon pinansin dahil kumakain narin ako. Napansin kong napatingin siya sa hawak kong kutsara kaya nagtatakang tinignan ko rin ito. "Is there any problem if I'll use the spoon that you used?" Inosente kong tanong rito.
His cheeks heated and can't even look at me straight in my eyes. He's acting like a shy girl who was discovered by her crush. "Omy, don't tell me you want to eat my lips instead?" Panghaharot ko rito.
Bigla namang sumeryoso ang mukha nito. "What if I tell you that your right? Will you let me?" Natahimik ako sa sinabi nito at nawala ang mapaglaro kong ngiti. Ang plano kong pang-aasar sa kaniya ay biglang nawala na parang bula dahil sa pagkagulat. Akala ko pa naman ay hindi niya ako papatulan pero nagkamali yata ako.
Lumunok ako ng laway. "I'm just kidding, let's eat,"
"Don't change the topic, wife. What if I tell—"
"Stop talking like that, the maids might hear you,"
"I don't care about them," sumenyas ito bigla at nagulat nalang ako nang biglang nagsara ang mga pintuan at bintana na papasok sa dining room. "...now can I continue what I'm saying?" He smirked and currently looking at me with his drunk eyes.
I awkwardly smiled at him. "Hindi ba kakain si Lady Vixen?" Pag-iiba ko ulit sa topic namin.
"I already sent her to her home,"
"Ano? I thought she's a visitor here, you always entertain her before when she's visiting our Empire, you like her company more than mine, why did you sent her away like that?"
His face darken. "She hurted you!"
Nagulat naman ako. "I thought you'll believe her because that's what you always do before,"
Umiwas naman ito ng tingin. "Yeah and I regret it, I don't want to hurt you emotionally and physically anymore,"
Hilaw akong tumawa. "Why?" May dumaang emosiyon sa mga mata niya na hindi ko mabasa. He's trying to tell it but something is preventing him to do.
"Let's just eat," pag-iiba nito ng usapan namin bago nagsandok ng maraming ulam. Bumuntong-hininga naman ako at kumain narin habang nag-iisip ng kung ano-ano. It's the first time that he done that to my sister, as far as know. He's fond of her more than me. Para ngang mas close pa sila nito kaysa saakin but I still have him at the end. If it weren't to Lady Vivian's cunningness they won't end up marrying each other at mas may tendency na si Lady Vixen at siya ang maipagkasundong ipakasal.
ESTÁS LEYENDO
Syntax Error [UNDER REVISION]
Ficción históricaVivian Casñete life wasn't perfect, isang kahig at isang tuka lang ang takbo ng buhay niya minsan pa ay kumakain nalang siya ng mga tira-tira sa basurahan para makakain lang ng maayos. She's too pretty to be a beggar kaya nang napagtripan siya ng mg...
![Syntax Error [UNDER REVISION]](https://img.wattpad.com/cover/284662972-64-k181902.jpg)