(A/N ငါမေျပာေတာ့ပါဘူးေလ...)
"ထေလ!မင္းအဲ့မွာပဲ တစ္သက္လံုးထိုင္ေနေတာ့မွာလား"
"ဟမ္!ေအး...ဟုတ္သား"
လူစီးရပ္စ္ လည္း အလ်ွင္အျမန္ ထလိုက္ၿပီး Snape ေ႐ွ႕တြင္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ရပ္လိုက္သည္....
"မင္းကို ငါမႏိုင္ဘူးဆိုတာငါသိတယ္!"
Snape က လူစီးရပ္စ္ ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ပ်က္တဲ့ ေလသံႀကီးနဲ႔ ေျပာသည္..
"ေအး...ငါလည္း သိတယ္!"
"ဘာကိုလဲ?"
"မင္းငါ့ကို စိတ္ပူေနတယ္ဆိုတာ😏😏"
ဒါပဲေလ.. အဲလစ္စ္ တို႔က နည္းနည္းေတာ့ ro လိုက္ရမွ...
လူစီးရပ္စ္ မ ro ရင္ ေန...အဲလစ္စ္ ကေတာ့ ro တယ္...
ရည္းစားေတာင္ တစ္ရက္တစ္ေယာက္ထားတာ..
႐ွင္းလား...😏😏!!
"ငါ မင္းကို စိတ္မပူဘူး! လူစီးရပ္စ္!မင္းမိသားစုကိုပဲ စိတ္ပူတာ!"
"ငါသိ...."
"မင္းဘာမွမေျပာနဲ႔!"
စနိပ္ရဲ႕ အသံနက္ႀကီးေၾကာင့္ လူစီးရပ္စ္ ပါးစပ္ေလး ဇစ္ဆြဲလိုက္ရသည္...
"မင္းသာ Azkaban ျပန္ေရာက္သြားရင္ မင္းမိသားစု ဘယ္လိုျဖစ္မယ္ထင္လဲ?"
...ဘာလား..ငါ Azkaban ေရာက္ဖူးတာလား....
(System ေရ...)
(ဗ်ာ...)
(ငါ Azkaban ကို ေရာက္ဖူးတယ္ေပါ့!)
(ေရာက္ဖူးပါတယ္!Host!ပေရာ္ဖက္ဆာ စနိပ္ေၾကာင့္ ျပန္လြတ္လာတာပါ!)
(ေအာ္..)
(မဟုတ္ရင္ အ႐ုိးေဆြးေနမွာ ေသခ်ာတယ္!)
(System! နင့္အေပါက္ပိတ္ထား...)
"ေအး..ပါကြာ...ငါသိပါတယ္!ဒီတစ္ေခါက္ ငါတကယ္စာသင္ခ်င္လို႔ပါ..သားေလးကိုလည္း ေသခ်ာၾကည့္ရင္း ငါ့ဘဝေလးကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျဖတ္သန္းမလို႔ပါ!"
...တကယ္ေတာ့ အေမွာင္ဇာတ္ ခင္းမလို႔..ဟိ!ဟိ!...
"မင္းစကားကို ငါယံုလိုက္မယ္!လူစီးရပ္စ္! "
"ေအးပါကြာ.. ငါလည္းမင္းကိုယံု...."
ဒုန္း......
