13 Ocak
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kanepenin bir yanına kıvrılmış, kollarını yastık misali kullanarak uyuyordu.
Bu uzun yolculuk belliki yormuştu onu.
Lena salona gelince, bu manzarayla gülümseme belirdi yüzünde.
Kim gülümsemezdi ki onun bu haline?
Kaşlarına karışmış dağınık saç telleri, mavisini göremediği gözleri, ve eline değen güzel elleri.
Bir insan bu kadar kusursuz olabilir miydi?
Olabilirdi.
Sayesinde bunu öğrenebilmişti.
"Hey"
Genç kız yanına çömelip, yanağına koydu elini.
"hmm?"
"Aç değil misin?"
"Hayır, değilim"
Lena, gözleri kapalı olan bu adama sırıttı.
"Yanımda uyumak ister misin?"
Ortamı sessizlik kaplarken, Dabi mırıldandı soruyu tekrar duymak için.
"Hı?"
Lena çoktan ayağa kalkmıştı.
"Bir daha tekrar etmem. İyi dinleseydin."
~
Lena çoktan geçmişti yatağına, ama rahat edememişti orada da.
Dabinin koltukta uyuması içine sinememişti yada?
Ayağa kalktı, sessizce. Eli ile ovaladı gözlerini ardından.
"Dabi"
Koltukta gözleri kapalı uyuyan adamı görünce, gülümseme yerleştirdi yüzüne.
"Hala mı uyuyorsun?"
Saçlarını okşadı bir süre, daha sonra bir öpücük kondurdu saçlarının her bir teline.
Yönünü mutfağa çevirirken, mırıldanarak konuşan adama arada bir dönüp bakıyordu.
Uykusunda konuştuğunu bilmiyordu.
~
Bir süre masanın üzerine yığılmış dosyalara baktı. Hepsini şimdi nasıl toparlayacaktı??
Nefes verdi sıkıntıyla.
Ardından bir çift kolun onu sarmasıyla, sıkıntısı bir nebze de olsa azalmıştı.
"Bunlar ne?"
diye sordu arkasından sarılıp başını saçlarına gömen adam.
"Ne zaman uyandın?"
"Şimdi."
Genç kadın sinirlenmişti sanki.
"Yemeğini yemedin"
Genç adam sonunda başını kaldırmıştı. Uzunca sadece kadına baktı.
"Sende benim soruma cevap vermedin."
Gözleri yine önüne ilişti.
"Bunlar, dosyalar..?"
Adam, alay edercesine konuştu bu cevaba karşılık.
"Ah, cidden mi? söylemesen anlamayacaktım bak."
Genç kadının dudağını kıvırdı.
"Bir tane çocuktan dedektif oyunu istedim. Ama bu kadar vereceğini tahmin edemedim..."
"Kim o çocuk?"
Lena umursamaz tavrıyla cevap verdi.
"Sanaldan biri."
Dabi umursamaz tavırlarına anlam verememişti.
'Tanımadığı birinden oyun mu istemişti?'
"Bekle ne ?"
Lena, kolları beline sarılı olan adama dönerek yüzüne baktı. Dabi ile masanın arasında kalmıştı.
"Ne ne?"
"Tanımadığın birine ev adresini mi verdin?"
Lena karşısındaki adamın bu sözüyle sırıttı. Çünkü burada 'tanımadığın adam' derken kimi kastettiğini kestirememişti.
Dabi ise bunu anlamış olacak ki, sözünün devamını getirmek istemedi.
Fakat Lenanın yüzüne yaklaştı.
"Ben göndersem kabul etmezdin."
Lena kaşlarını çoktan çatmıştı.
"Ne alaka?"
"Bekle bakalım"
Telefonunu eline alıp, bir şeyler yazdı.
"Kime yazıyorsun sen?"
Dabi'ye yetişmeye çalışıyordu. Ama boyu buna izin vermiyordu.
Dabi kocaman elini, saçlarına daldırdı. Ardından ise genç kadının gözlerinin içine baktı.
"Ruh eşime"
'Dabi...'
Yazarınız bölüm atmaya atmaya, şiirle nasıl yazdığını unuttu. Bu yüzden son bölümler düz oldu :'( BDJDBDKSVDJKSHDKSJSJW
