VEHİC

4.Bölüm

Bölüme geçmeden önce çiçeklerinizi alabilir miyim acaba? 🌺

Medya, Cihangir & Nazlı

NOT: Satır arası yorum yapmayı unutmayın lütfen keyifli okumalar dilerim

4.BÖLÜM "CEHENNEM ATEŞİ"

"Kız Nazlı, duyduklarımız doğru mu?"

Elimdeki kovayı akan suyun önüne koydum. Baş ucumda duran kadınlara bakmadan, suyun dolmasını bekledim. Gözlerim parmaklarımdaki yüzüklere takıldı. İnsanların dikkatini çekiyordu elbet, parlıyordu çünkü.

"Bizi de umursamıyor, yosmaya bak! Bey aldı diye havalara da girmiş."

Sinirime hakim olamadan sırtımı çevirdim. Sıraya girmiş, sırıta sırıta bu tarafa bakan kızları görünce ellerimi yumruk yaptım. Aralarından biri köyün kendini beğenmiş, sanki konakta yaşıyormuş gibi davranan Gülsima'yı gördüm. Aklı sıra bana laf sokuşturacaktı.

"Sensin be yosma! Ağzını topla, yoksa saçını başını yollarım senin!"

Kızlar aralarında gülüşürken, Gülsima'nın suratı beş karış oldu. Gururuna yedirmedi herhâlde. "Sen mi yolacaksın saçımı?" dedi yanıma yaklaşırken.

"Sadece saçını değil. O sesini kes."

Etraftaki kadınlar, kızlar bize bakarken ona sırtımı döndüm. Kovanın içindeki suyun dolduğunu görünce, eğilerek aldım. Arkamdan fısıltılar yükseliyorken, sıradan çıktım. "Ne o, kaçacak mısın?" dedi gülerek.

"Seninle uğraşamam."

Henüz birkaç adım atmıştım ki, sırtımdan öne doğru itildim. Elimdeki kova yere düştü, son anda yere düşmekten kurtuldum. Kızlar aralarında kıkırdaşırken, gözlerimi kapattım. Sabrım tükenmişti.

"Sen kaşındın."

Kıza dönerek, elimi kaldırdım. Bunu bekliyormuş gibi üzerime saldırdığında suratının ortasına tokadı yapıştırdım. Acıyla inlediğinde sırt üstü geriye düştü. Hiç acımadan, üzerine çıkıp saçlarını kavradım.

"Sen bir daha bana laf at o zaman seni gebertirim!" diye bağırdım, saçlarını çekerek.

"Bır-bırak beni!" dedi altımdan kalkmaya çalışarak. Ellerini yüzüme koyup itmeye çalıştığında, tırnaklarımı batırdım yüzüne. Bıkmıştım, burnuma kadar gelmişti artık. Her gelen bir laf söylüyordu! Katlanamıyordum artık.