Jeroen en Noa kijken Amy allebei aan. Amy heeft gelijk door wat voor gesprek er zojuist tussen hen heeft plaats gevonden en wilt weer weg lopen, maar Jeroen pakt haar pols vast. 'Wacht'. 'Waarom precies?' vraagt Noa. 'Je wilde me net iets gaan vertellen'. Jeroen knikt: ja daarom juist, het gaat namelijk om haar. Noa slikt: is Amy het meisje waar je verliefd op bent? Jeroen knikt langzaam. Amy voelt zich wat ongemakkelijk bij de situatie. 'Misschien is het beter als ik ga, jullie moeten dit eerst met elkaar bespreken'. Noa schudt haar hoofd: nee hoor, hebben we net gedaan, ik laat jullie alleen. Na die woorden loopt Noa boos weg en smijt de deur hard achter zich dicht. Jeroen zucht en zegt sarcastisch: dat ging goed. 'Uhm, ik zal je wel even alleen laten'. Amy wilt weer weglopen maar Jeroen pakt opnieuw haar pols vast. 'Blijf hier, ik heb nu juist behoefte aan jouw gezelschap'. Amy moet ervan blozen en Jeroen komt dichter tegen haar aan staan. 'Ik weet zeker dat ik de juiste keuze heb gemaakt'. Amy glimlacht en Jeroen komt met zijn hoofd naar de hare toe en kust zachtjes haar lippen. Beiden krijgen ze een geweldig gevoel en ze kijken elkaar dan verliefd aan. 'Mag ik nu douchen?' vraagt Amy lachend. Jeroen knikt en wilt de badkamer uit lopen maar draait zich nog even een keer om. 'Heb je zin om vanavond een filmpje te kijken op mijn kamer?'. Amy knikt: lijkt me gezellig. Jeroen glimlacht: oké, gelukkig. Jeroen loopt weg en Amy neemt een douche.
De zes zussen zijn naar de stad gegaan om even te shoppen. Zo lang ze bij elkaar zijn voelen ze zich wel veilig. En daarnaast zullen ze niet snel iemand ontvoeren wanneer ze in een drukke stad of omgeving zijn. Na een lange middag shoppen lopen ze naar een restaurantje toe om wat te gaan eten. 'Vinden jullie het ook niet verdacht stil?' vraagt Joyce. 'Ja, het lijkt me stilte voor de storm. Zou gek zijn als die mensen ineens bedacht hebben om het toch niet te gaan doen, ons ontvoeren' zegt Julie. 'Ja naja, ik ben blij zolang er nog niks is gebeurd' zegt Patricia die de menukaart open slaat. 'Zeker waar' zucht Joyce. De meiden bestellen hun eten en daarbij een wijntje. 'Cheers op de zussen van Adelaar' zegt Fran fluisterend. 'Cheers!' zeggen de meiden in koor.
Jeroen zit samen met Mick, Appie, Robbie en Fabian in de woonkamer. Noa en Sofie zijn op de zolder een filmpje aan het kijken, en de andere zes meiden zijn natuurlijk uiteten. 'We hebben wel echt veel meiden wonen in dit huis' zucht Appie. 'Inderdaad, we zijn flink in de minderheid' zegt Mick lachend. 'Juist lekker toch, hebben we wat moois om naar te kijken' zegt Jeroen grijnzend. De jongens moeten lachen. 'Hoe is het met jou Faab? Mis je Nienke?' vraagt Appie. 'Eigenlijk valt het wel mee, ik had het erger verwacht'. 'Ik heb gehoord dat Joyce je leuk vindt' zegt Mick. Fabian wordt rood: echt? Mick knikt. 'Ga ervoor!'. Fabian haalt zijn schouders op. Eigenlijk is hij nog samen met Nienke...
De zes zussen lopen naar huis toe. Ze hebben best wat glaasjes op dus zijn wat aangeschoten. Ze lachen continu wat af en toe wat irritatie bij mensen op straat oplevert. 'Oh ik moet echt plassen hoor' zegt Amber. 'Ga achter die boom dan!' zegt Patricia en wijst ernaar. Amber knikt en de andere meiden wachten op haar tot ze klaar is. 'Am ben je klaar? Het duurt lang!' zegt Julie. Geen antwoord. Patricia loopt waggelend naar de boom toe en blijft dan stokstijf stil staan. 'Wat is er?' vraagt Fran. 'Amber is weg...".
