"Unexpected Love"

"Chapter One"(Louie)

Kring!Kring!Kring!

Si mama ata ang tumatawag?Kinuha ko na ang phone at sinagot ang tawag.
"Hello?Ma ikaw ba yan?"Tanong ko habang ninenervous.Kasi si papa at mama ay may receta ng medicine kapag umuuwi sila galing opisina at isa pa,si papa ay umiiyak tuwing gabi.Tinatanong ko kung ano ang
Problema pero ayaw niyang sumagot.
"Oo anak ako to".sabi ni mama na worried ang boses.
"Bakit ma?anong problema?!"
"Ang papa mo,may stage 4 colon cancer!!"sabi ni mama na umiiyak.
"Ha!!??Si papa may colon cancer?"
"Oo,kaya pumunta kana dito,dali."
Hindi ako makapaniwala na may cancer si papa,pero paano to.Stage 4 pa naman ang cancer ng papa ko,ano na kaya ang magyayari samin ni mama kung wala na siya??
Tinawagan ko ang driver namin para pumunta sa ospital na malapit lang sa office nila mama.
"Manong,dalian mong I-park."tapos dali-dali akong pumunta sa nurse's station at tinanong ko kung anong room nila mommy.
"Nurse anong floor at number ang may apilidong valera,maria valera?!!."Tanong ko na nagmamadali.
"4th floor sa room 305 ma'am"sabi ng nurse.
"Salamat po!!"At nagmadali akong pumunta kung saang room at floor sina mama.
Sumakay ako sa elevator para mas madali,at isa pa walang masyadong tao dito.Nang nasa floor#4 na ako dali-dali kong hinanap ang room 305.Nang nahanap ko na ang room305 dahan-dahan kong binuksan ang pinto.Nakita ko si papa na may maraming tube na nakakabit sa papa ko at si mama nag-dadasal naman.
"Ma?"sabi ko.
"Anak nandito kana pala.Ang papa mo baka last week na raw ito."sabi ni mama habang umiiyak.
"Tay?ok ka lang?kaya mo yan hindi ka magpapatalo kay kamatayan.Isipin mo kami ni mama.Ano ang mangyayari samin kapag wala kana?"sabi ko na umiiyak.
"Jayrelle,anak halika dito."tapos pumunta ako sa kanya.
"Bakit ma?"
"Ang papa mo ay isang matapang na tao,hindi siya magpapatalo kay kamatayan.Kung wala na ang papa mo mayroon naman akong magandang trabaho.Kaya ngayon dasalan nalang natin ang papa mo para mabuhay siya ng matagal."
BLAG!
Ha!si doc."Doc ok naba ang asawa ko?"tanong ni mama.
"Sa ngayon malala ang kondisyon niya at last week na niya ito ma'am.sabi ni doc na napakaseryoso.
"Ok doc."sabi ni mama.
"Ma?Dito ako matutulog para bantayan si papa."
"May pasok ka yata bukas?"
"Wala po ma,kasi sunday bukas"sabi ko.
"Kung ganon,dito ka na matulog para ako naman sa bahay."nag-nodd nalang ako.
TIK-TOK-TIK-TOK!
Tunog ng orasan,alas dose na at hindi parin ako natutulog.Pero bago ako matulog may kumalabit sakin.
POKE!POKE!
Si papa pala.What?!! Si papa nakakatayo na at may sinabi siya sakin.
"Anak,sabihin mo na mahal na mahal ko ang mama mo at ikaw anak ko.Huwag na huwag mong kakalimutan yan ha!I LOVE YOU anak!"sabi ni papa na umiiyak.
TIIIIIIIIIII------T!!!!
No...noooooo hindi to maaari,baka panaginip lang kaya kumuha nalang ako ng tubig tapos bumalik para tignan ang pulso ni papa si computer,flat line!!!
Agad-agad kong pinindot ang emergency button.Maya-maya nandiyan na ang doctor at mga nurse.
"Ma'am?"sabi ni doc.na sobrang lungkot.
"Ano yun doc?!!"sabi ko habang ninenevous at umiiyak.
"Patay na ang daddy mo!"
"Hah!!pero hindi to maaari!"
"Tawagan mo na ang mama mo at mga relatives mo kasi wala na,wala na talaga."Huhuhu!!!umiiyak ako ng grabe kaya kinuha ko nalang ang phone ko.Dinail ko na ang number ni yaya.
KRING!KRING!
May sumagot!"Manang?Yaya?Driver?
Ikaw ba yan?
"Si mama ito ,relle."sabi niya na umiiyak.
"Ma?"
"Bakit?"tanong niya.
"S-si papa,wala na siya!!"sabi ko na umiiyak.
"Ha!Huhuhu!!!"umiiyak na si mama.
Maya-maya nandiyan na si mama at dumiretso kay papa.
"Roberto!mahal ko!bakit mo kami iniwan,sana maging masaya ka kung nasaan kaman ngayon."sabi ni mama habang umiiyak.
Pumunta na rin ako sa tabi ni papa para magsabi ng mensahe.
"Pa?Goodluck para sa pupuntahan mong heaven."
Tinawagan na rin ni mama ang mga relatives namin.
AFTER 30 MINUTES
Nandito na sila at pumunta kay papa.Napakatagal namin sa ospital.Hanggang umaga kami doon.Umuwi na rin kami ng 7:00am.