MAVİME PEMBE KATTIM (Tamamlandı)

Bölüm 14

Akın "Nurten anneden bir bilezik" diyerek ismini Şeyda hanesine ekledi. Paralar toplanmış kâğıt ile birlikte zarfın içine konularak çekmeye yerleştirildi. Şimdi sessizce beklemeleri gerekiyordu. Herkes ağzını mühürleyerek sessizlik yemini ettiler.

Volkan, Akın'a evlenme teklif edeceği için işe gelmeyeceğini söylemişti ama öğlen olmasına rağmen elinde bir yüzükten başka hiç bir şey yoktu. Evin içinde dolaşıp iyi bir fikir bulmaya çalışarak sadece zaman harcıyordu. Aklına gelen her fikir basit ve ona layık olmayan içerikliydi. Aslında Hayal'in kalbindeki değeri yüzünden böyle hissediyordu. Geveze'nin karşısına geçti.

"Anne de Geveze"

'Babacım'

"Anne diyeceksin Geveze"

'Babacım'

"Anne! Anne!"

'Anne babacım'

"Ama hiç yardımcı olmuyorsun oğlum. Arya bile baba dedi sen bir anne demiyorsun"

'Babacım'

"Hay babanın..."

'Anne'

"Hah! Sonunda. Anne... Anne... Anne..."

'Anne... Anne... Anne...'

Volkan sonunda Geveze'yi ikna edince hemen Hayal'i aradı. O gelene kadar da istediği hazırlığı yapabilirdi.

"Hayal'im... Müstakbel kocanın kollarına gelmeye ne dersin?"

"Kusura bakmayın Volkan Bey öyle her istediğinizde yanınıza gelemem. Aramızda verilmiş, alınmış bir söz yok da hala"

"Bak şimdi sen bana kızmışsın gelip ayar verebilirsin mesela"

"Ben biliyorum senin o ayar numaranı"

"Hayal'im lütfen... Yeni küpemin hatırına"

"Volkan annemler burada ve bir sürü işim var"

"Ne işin var Hayal ya"

"Annem perdeleri yıkatıyor Volkan"

"O niye?"

"Siz geleceksiniz ya"

Volkan durup bir düşündü. İsteme ile perde bağlantısı kuramadı. Bu perdeler hayatta ne kadar çok yer kaplıyormuş meğerse.

"Of hadi Hayal ama ne perdesinden söz ediyorsun. Rüya'ya söyle o ayarlar. Canım baldızım o benim. Planların kadını, vallahi hayranım kendisine"

Bu kadar ısrarın üzerine Hayal kabul etmek zorunda kaldı ama evden nasıl çıkacağına emin değildi. Annesi misafirler gelecek diyerek tüm evi kızlarına kaldırtmıştı. Evin el değmemiş köşesini bırakmayacaktı. Kerem ve İlyas Bey oradan oraya gönderilmekten bunalıp evden kaçtılar. Havanın güzelliğinden faydalanıp gezmeye karar verdiler. Biraz da erkek erkeğe sohbet imkânı bulabileceklerdi.

Hayal, ablasının yanına gitti. Öyle bir "Abla..." dedi ki Rüya gelecek soruyu tahmin edip "Hayır" dedi.

"Ya abla..."

"Hayal, annem evimi altına üstüne getirdi. Daha şimdiden yorgunluktan bacaklarım titriyor bir de seni idare edemem"

"Çok ısrar etti. Vardır bir sıkıntısı"

Rüya "Ah!" diyerek ellerini beline yerleştirdi. Kardeşinin acındırıcı bakışları karşısında yapacak bir şey yoktu. Kıyamıyordu da ona. Kerem'i ikna etmek kolaydı da annesini de bir şekilde oyalayacaktı artık. Başıyla gitmesi için izin verince Hayal ellerini çırpıp zıplayarak odasına koşturdu. Kızı odada bebekleri ile oynuyordu.