5

29 3 0
                                    

Laura sabah kalktığında gözleri tahmin ettiği gibi kızarmıştı.
Telefonuna bildirim geldi.

'Oyuna ne zaman giriş yapıcaksın?' uygulamadan gelmişti.

Lauranın garibine gitmişti.
Okuldan sonra giriş yapıcaktı.Ama uygulama o okuldayken bildirim atarsa kötü olurdu.
Okula varmıştı.Laura Alinaya hiç selam vermeden yerine oturdu. Ve defterini,kalemlerini ve kulaklıgını çıkardı.Başını olabildigince deftere gömdü.
Alina yanına geliyordu ama yanında Charlie de vardı.

"Hey Laura iyi misin?" diye sordu.Charlie'nin neden geldigi de ortaya çıkmış oldu.

"Evet,neden sordun?"

"Hiç öyle selam vermedin de..."

"Ah sadece...yorgunum."dedi Laura başından savarcasına.

"Oyunu yükledin mi?"diye sordu fısıldayrak.

"Hayır."dedi Laura.Yalan söylüyordu ama gerekliydi.

"Tamam,sen bilirsin"dedi Alina ve gittiler.
Laura göz devirdi.

Birkaç ders geçti ve Lauranın telefouna bildirim geldi.

Alina meraklı gözler ile Lauranın telefonuna bakıyordu.Ama Laura açmadı-teneffüste açıcaktı-.Çünkü Alinanın onun herşeyine karışmasını sevmiyordu.

Zil çaldı.Alina Charlienin yanına gitti.Charlie ile Alina yan yana oturmuyorlardı.Çünkü Charlie sevdigi çocugun-Finn-yanında oturuyordu.
En iyi arkadaşı Alina olsaydı Finn değilde Alinanın yanında oturdu.Ama Alina sadece kullandıldıgının farkına varmıycaktı.

Laura bildirim açtı.Yine uygulamadan gelmişti.

"Seni bekleyen bir grup var!Acele et!"

Laura artık bu bildirimlere dayanamıyordu.
Oyunu açtı.İsmi ne olmaydı? Bulmuştu. 'benlauradeğilim'. Güzeldi. Profline kendi resmini kattı ve kaydola bastı.

Oyun Laurayı bir mesajlaşma yerine attı.
Bir grup...

Çembere Doğru ||Noah Schnapp||Where stories live. Discover now