ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

အပိုင်း - ၃၂

သူ စကားေျပာခ်ိန္မွာ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ေမာ့က်ဴးခ်န္ေပၚကိုသာ က်ေရာက္ေနတယ္။ သူက အသံနိမ့္နိမ့္နဲ႔ တစ္လုံးခ်င္းစီ ေျဖးညႇင္းစြာ ေျပာလိုက္တယ္ "ငါက ကေလးမဆန္ဘူး!"

တကယ့္ကို ကေလးကလားဆန္တဲ့ ကေလးမ်က္ႏွာေလးအျပင္ ေမာ့က်ဴးခ်န္နဲ႔ အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ဖို႔ လာရွာတဲ့ ဒီေကာင္ေလးပုံစံက ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ကေလးဆန္ေသးတယ္လို႔သာ လင္ရွန္း ေတြးလိုက္ႏိုင္တယ္။

"ငါက ေခ်ာင္းေဝ့ရင္း!" ေကာင္ေလးက ေမာ္ႂကြားစြာနဲ႔ ေမးကိုေမာ့ထားလိုက္တယ္ "မင္း ငါ့နာမည္ကို ၾကားဖူးမွာေပါ့!" [ T/N : လန္က်န႔္ေရာ ဘယ္က်န္ခဲ့လဲ ]

လင္ရွန္းႏွလုံးသားက ႐ုတ္တရက္ ဂယက္ထသြားတယ္။ သူ အဲ့နာမည္ကို တကယ္သိေနတယ္။ တစ္ဖက္လူရဲ႕တခ်ိဳ႕ေသာ အခ်က္အလက္က သူ႔ရဲ႕အသိစိတ္ထဲမွာ ေပၚလာတယ္။

ေခ်ာင္းေဝ့ရင္း၊ ကေလးမ်က္ႏွာေလးနဲ႔ သူတို႔ေတြထက္ ႏွစ္ႏွစ္ သုံးႏွစ္ေလာက္ ပိုငယ္တဲ့ပုံေပါက္ေပမယ့္ တကယ္တမ္းမွာ ထိုလူက သူတို႔နဲ႔စာသင္ႏွစ္အတူတူ အထက္တန္းေက်ာင္းရဲ႕ တတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။

သူက Sၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ သီးသန႔္အလယ္တန္းေက်ာင္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ခိုင္ေ႐ြ႕ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ စာအုပ္ထဲမွာ သူက လုေျမာင္ေျမာင္ကို လိုက္ပိုးေနသူျဖစ္တယ္။ [ T/N : ခိုင္ေ႐ြ႕ - ေအာင္ပန္းဆြတ္မယ့္ တိုက္ခိုက္ေရးဝိဉာဥ္ ]

ပိုၿပီး အေရးႀကီးတာက... အေျမႇာက္စာမိမယ့္သူေလး။

ေခ်ာင္းေဝ့ရင္းက ေခ်ာင္းမိသားစုမ်ိဳးဆက္ရဲ႕ အငယ္ဆုံးေလးျဖစ္တာေၾကာင့္ ပစားေပးခံရၿပီး အလိုလိုက္ထားတာေၾကာင့္ စည္းေဘာင္မရွိတဲ့ စ႐ိုက္မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ သို႔ေသာ္ ေခ်ာင္းမိသားစုေတြက အနက္နဲ႔အျဖဴျဖစ္ၿပီး စည္းစိမ္နဲ႔အာဏာအခ်ိဳးအစားကေတာ့ ေမာ့မိသားစုနဲ႔ အလြန႔္အလြန္ ကြာျခားလွတယ္ဆိုေပမယ့္ ဒါကိုလည္း အထင္သြားေသးလို႔ မရဘူး။ [ T/N : အနက္နဲ႔အျဖဴ - အရာရွိေတြနဲ႔ အရပ္သား၊ ရဲနဲ႔ လူဆိုး ]

သူက ေနာက္ပိုင္းမွာ လုေျမာင္ေျမာင္ကို အမ်ားႀကီး ကူညီေပးခဲ့တယ္။ စုတ်န္းတ်န္းနဲ႔ ေမာ့က်ဴးခ်န္တို႔ ကြဲသြားရတဲ့ ငါးႏွစ္တာအခ်ိန္အတြက္ သူကလည္း တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းပါဝင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲ့တာေၾကာင့္ပဲ သူနဲ႔ ေမာ့က်ဴးခ်န္တို႔ေတြ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ခဲ့ရၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ အလြန္ကို ရက္စက္ခဲ့ၾကတယ္။