Matthy loopt naar beneden. 'Ze is echt ziek van de vis..' Zegt Matthy. 'Oepsie.' De jongens kijken elkaar aan en lachen. 'De volgende keer als ze kotst mogen jullie haar helpen.' Zegt Matthy. Opeens vliegt de deur open. Ik schrik wakker en mijn vader staat in de deuropening. 'Hallo Lisa!' Mijn vader loopt op me af. 'MATTHY!!!' Gil ik. Mijn vader komt steeds dichterbij. Ik kruip zo ver mogelijk naar achter. 'MATTHYYY!!!!' Ik gil steeds harder. De jongens zijn buiten een video aan het opnemen en horen mij niet. 'Ze kunnen je niet helpen Lisa;)' mijn vader houd me vast. Ik begin te huilen en probeer los te komen. 'Je kan niet los komen.' Zegt hij. Opeens komt iemand de trap op. 'HELP HELP!' Schreeuw ik. Mijn moeder komt binnen. 'Neem haar mee.' Zegt ze. Ze doen een doekje voor mijn mond en alles word zwart. Ik word wakker in een auto. Het is de kofferbak van mijn ouders. Ik herinner me opeens iets, ik heb hier ooit een telefoon verstopt. Ik pak hem en bel 112. '112 waar kan ik u mee helpen?' Vraagt een vrouw. 'M mijn ouders hebben me ontvoerd.' Fluiser ik. 'Zit je in een auto?' Vraagt ze. 'J ja in de kofferbak.' Ik fluister weer. 'Oke rustig blijven trap de lamp eruit, doe je hand erdoor en zwaai.' Ik doe precies wat de vrouw zegt. Ik zie een auto die opeens zijn telefoon pakt. 'Marieke (de politie waarmee je belt) iemand heeft gebeld dat er iemand zwaait uit de auto.' Zegt een man. 'Oke je doet het geweldig, zeg je naam.' 'I ik ben Lisa d de Jong.' Ik blijf door zwaaien.
'Oke Lisa je doet het geweldig, heb je iets van verf bij je liggen. 'J ja rode en blauwe.' Zeg ik zacht. 'Lisa maak hem open en giet het door het gat, politie is onderweg.' Zegt ze. Ik doe precies wat ze zegt en de auto achter ons volgt onze auto. 'H het verf is op..' zeg ik bang. 'Wat is het kenteken van jullie auto?' Vraagt ze. 'Pm 289 pk.' Zeg ik zacht. 'Hij staat genoteerd, waar reiden jullie nu?' Vraagt ze. 'Ehh een snelweg ik denk de A89..' fluister ik. 'Oke top dus de stoppen niet zo snel.' Zegt ze. 'O oke..' zeg ik. 'I ik zie een p poltiewagen.' Fluister ik. 'Goed zo blijf zwaaien.' Zegt ze. 'Z ze reiden voorbij..' zeg ik bang. 'Geen zorgen, met wie woon je allemaal?' Vraagt ze om mij af te leiden. 'M met 5 j jongens mijn beste vrienden.' Zeg ik. 'Oke hoe heten ze, blijf gewoon door zwaaien uit het gat?' Zegt ze. 'D de bankzitters, Matthy, Robbie, Koen, Milo en R Raoul.' Ik begin te huilen. 'Niet huilen het komt wel goed.' Ze steld me gerust. 'De bankzitters mijn dochter is daar hele grote fan van.' Zegt ze. 'Weten ze wat er is gebeurd?' Vraagt ze. 'N nee, ik voelde me niet lekker dus ging even slapen e en toen w werd ik wakker in de kofferbak.' Fluiser ik. 'I ik had toen ik 7 was m mijn moeders telefoon hier n neergelegd.' Zeg ik. 'Goed zo.' Zegt ze. 'Z ze stoppen, i ik moet ophangen.' Fluister ik bang. 'Niet ophangen Lisa, blijf aan de lijn. We hebben bijna je locatie.' Zegt Marieke snel. 'Z zet jezelf op dempen ik verstop de telefoon.' Ik verstop de telefoon. Opeens gaat de kofferbak open. 'Zozo jij bent ook wakker.' Zegt papa. Nu maar hopen dat ze het gat niet zien. 'L laat me gaan, wat wil je van me!' Zeg ik. 'Ik wil dat je voor een keer in je leven je mond houd!' Mijn vader word boos.
'Laat me gewoon gaan, ik vertel het aan niemand!' Zeg ik. 'Daar trap ik niet in!' Mijn vader doet de kofferbak weer dicht en reid weer aan. Ik heb iets tussen de bak gedaan zodat ik hem open kan maken. 'I ik kan de kofferbak openen.' Fluister ik. 'Oke maak hem open en ren zo snel mogelijk weg.' Ik maak me los uit het touw, pak de telefoon, maak de kofferbak open en spring uit de auto. Ik val uit de auto en de auto stopt met reiden. De deuren gaan open, (we zijn dicht bij een bos) ik sta op en ren de bossen in. 'Ik ben het bos ingerend.' Zeg ik uit geput. 'Goed zo ga hulp zoeken.' Zegt de vrouw. 'LISA WAAR BEN JE!!' Schreeuwen mijn ouders. Ik begin weer te rennen tot ik bij een rivier aankom. 'Er is een rivier ik kan nergens heen.' Zeg ik tegen Marieke. 'Zwem zo snel als je kunt, houd de telefoon boven water.' Ik steek de rivier over en klim omhoog. 'Ik ben er.' Zeg ik blij. 'Ga zo snel mogelijk naar de snelweg of ergens waar mensen zijn.' Marieke klinkt opgelucht. 'Ik kan niet meer.' Zeg ik moe. 'Ga even lopen, je ouders zijn niet in de buurt.' Zegt Marieke. 'Ik weet niet wat ik moet doen.' Zeg ik, ik begin te huilen. 'Het komt goed Lisa, je bent een slimme meid.' Zegt Marieke. 'Nee nee nee de telefoon is leeg.' Zeg ik bang. 'Het komt wel goed, doe je telefoon uit en bel als er een noodgeval is.' Zegt ze. 'Oke.' Ik hang op en begin te rennen. Geen idee waarheen. Ik blijf rennen en rennen, de zon gaat onder. Ik begin te huilen en kijk om me heen, niemand te bekennen. Ik ga een stuk lopen tot ik allemaal geluiden hoor. Mijn telefoon is nog 9%. Ik bel 112 weer. '112 waar kan ik u mee helpen?' Het is de stem van Marieke. 'Ik ben het Lisa De Jong.' Zeg ik. 'Lisa ben je oke?' Vraagt ze. 'Ja het word donker en ik hoor allemaal auto's reiden.' Zeg ik blij.
'Top, ga op het geluid af.' Zegt ze blij. Ik ren naar het geluid en het is de snelweg. 'Het is een snelweg.' Ik lach. 'Steek je duim op dan komt er vast iemand helpen.' Zegt ze.
Part 7! Gaat dit goed aflopen of niet?
YOU ARE READING
I love you 3000
浪漫Ik ben Lisa De Jong, voetbalster bij Barcelona en oranje leeuwinnen. Als mijn zusje (Kate) een voetbal wedstrijd speel kom ik 5 jongens tegen. En daar begint het verhaal!
