İçeride, Dışarıda, Her Yerde

Ben Gerçekten İyi Değilim.

Nerden başlayabilirim, hiç bir fikrim yok. Sanırım akışına bırakacağım.

Sınav stresi,
İlham perimin uzaklara gitmesi,
Bazı varoluşsal sancılar,
Sürekli artan depresif ruh halim,
Dersler, bitmek bilmeyen dersler,
Hemen yanımdaki kaçak binanın henüz bitmeyen yıkımı,
Türkiye şartları,
Değişime, düzelişe karşı olan inançsızlığım,
Üstümdeki devasa yorgunluk,

Falan derken pek çok şey oldu ve kurguyu benimle birlikte bir yokuşa sürüklemek istemedim..

Durdum ve her şeyin düzelmesini bekledim, umdum. Bazı şeyler düzeldi. Bazıları hala düzelmedi.

Mesela kendimi o kadar yorgun hissediyorum ki... Ve bu o kadar garip ki... Uyusam bile geçmiyor. Zihnim, ruhum uyuşmuş, tıkanmış, algısızlaşmış gibi uyuduğum uyku, uyku değil sanki.

Aynada kendime baktığımda yorgunluğumun gözlerime yansıdığını görüyorum. Boş bakıyorlar.

Mesela ilham perim gittiği yerden geri geldi ama hiç yazasım yok.. Sürekli fikirler geliyor ve kendimi yazacak kadar iyi hissetmiyorum.. Bir de sanırım onu umursamamla ilham perimin tekrardan gitmesinden çok korkuyorum.

Bu ne kadar sürecek bir fikrim yok. Mutlu gibiyim ama değilim. Üzgün gibiyim ama değilim. Sevdiğim şeyleri yaparken eskisi kadar zevk almıyorum. Bir aşırı mutluyum, bir aşırı duygusal...

Bu sanırım bir çeşit aşırı duygu birikimi.. Ruhumun kaldıramadığı kadar yoğun duygular..

Ve kafam o kadar dolu ki bazen taşıyamayacak gibi hissediyorum...

Bahsetmem gerekirse bölümler bir süre daha gelmeyecek..

(@TespihReizz_Sherlock) sayın dostum.. sanırım yeniden moral vermene ihtiyacım var. :')

Buraya benim hislerimi, aklımda çevirdiklerimi, ruh halimi yansıtan bir şarkının çevirisini bırakıyorum, nedenini bilmediğim şekilde iyi hissettiriyor. Belki aranızda benim gibi hissedenler varsa iyi gelebilir.

Antonvstheworld - ghost

Ben tekrar gelene kadar hoşça kalın...