Autumn Leaves | Jungkook Centric | Completed

Chapter 6

ගාඩ්න් එකට අඩිය තියද්දිම සන්හීගෙ ඇස් පියවිලා එයාව බිමට වැටුණෙ ම‌ගෙ ඉස්සරහදිමයි..

"සන්හීයා.."මට දැනුනෙ මගෙ හුස්ම නතර වුණා වගේ..මං crutches දෙක පැත්තකට විසි කරලා එයා ගාවින් දණ ගහගෙන එයාගෙ ඔළුව පරිස්සමට මගෙ ඔඩොක්කුව උඩින් තියාගත්තා..එයාගෙ මූණ සුදුමැලි වෙලා..තොල් දෙක අළු පාටට හැරිලා..නළලට නැගුණ දාඩිය බිඳු නිසා කොණ්‌ඩෙ නළලටම ඇලිලා..එදා වගේම එයාගෙ මූණ නිල් පාටට හැරිලා තිබුණා..

"සන්හී..ඇස් අරින්න..මේ බලන්න..මං දිහා බලන්න.."මං දිගටම එයාගෙ කම්මුලට තට්ටු කරත් එයාගෙන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නෑ..මං එයාව සම්පූර්ණයෙන්ම මගෙ අත්වලට ගත්තත් එයාව උස්සගන්න මට පුළුවන් කමක් තිබ්බෙ නෑ..එයාගෙ පපුවට කන තියලා බැලුවෙ හිතකින් නෙමෙයි..ඒත්..එයාගෙ හදගැස්ම මට දැනුනෙම නැති තරම්..කෙටි සුසුම් රැල් එක්ක සන්හීගෙ ඇසිපිය යන්තමට සැලුණා..

"සන්හීයා..චේබල්.."මගෙ කෑ ගැහිල්ලටද මන්දා ඩොක්ටර්ස්ලා දෙන්නෙක් එතනට දුවගෙන ආවා..අපි දෙන්නා ගාවින් දණ ගහගත්ත ඩොක්ටර් කෙනෙක් සන්හීගෙ පපුවට stethoscope එක තියලා බැලුවා..

"මෙයාව රූම් එකට අරගෙන යමු.."ඩොක්ටර්ස්ලා සන්හීව උස්සගෙන රූම් එකට දිව්වා..

මොකක්ද මගෙ සන්හීට වුණේ?එයා හොඳින් ඇතිද?මගෙ හිත වෙලාගෙන පැතිරුණේ නුහුරු බයක්..

ආයෙත් crutches දෙක අහුලගෙන මම ඇවිද්දෙ සන්හීගෙ රූම් එක පැත්තට..මං ටිකක් එළියට වෙලා හිටියෙ තවම එයාගෙ රූම් එකේ දොර වහලා තිබ්බ නිසා..විනාඩි පහකට විතර පස්සෙ රූම් එකේ දොර ඇරගෙන ආපු ඩොක්ටර කෙනෙක්ගෙ මූණෙ තිබ්බෙ සැනසිලි දායක පෙනුමක්..

"ඩොක්ටර්..සන්හීට කොහොමද?"මං ඇහුවෙ හිතේ බය දෙගුණ තෙගුණ වෙද්දි..

"සන්හී හොඳින් ජන්ග්කුක්..එයාට මහන්සි වෙන්න හොඳ නෑ..ඒත් මේ කෙල්ල පොඩ්ඩක්වත් රෙස්ට් කරන්නෙ නෑනෙ..හරියට කන්නෙ ‌බොන්නෙත් නැති නිසා එයාව නිතර ෆේන්ට් වෙනවා..දැන් නම් එයා හොඳින්.."ඩොක්ටර් කිව්වෙ මගෙ පිටටත් තට්ටුවක් දාලා..

"මට එයාව බලන්න පුළුවන්ද?"මං ඇහුවා..

"එයාට තවම සිහිය නම් ආවෙ නෑ..තව ටිකකින් සිහිය එයි..ඔයාට පුළුවන් එයාව බලන්න.."ඩොක්ටර්ගෙ අවසරයත් එක්ක මම ඇතුළට ගියා..