Psycho series 2: He love's to play

Chapter 1

Chapter 1

Chriselyn Suihana Merillio's

Sinipa ko ng malakas ang lata na nasa tabi ng kalsada dahil sa inis, wala namang tao kaya sa kawawang lata ko naibuntong ang aking inis.

Ang dami ko kasing bitbit, tirik na tirik pa ang araw! at pinag papawisan nako.

Kakagaling kolang sa palengke, pabalik nako sa mansyon ng mga Saldatore.

Ang layo kaya ng Village nila sa mismong bayan, kaya nakakainis na akolang ang inutusan, di purkit bago ako ay pahihirapan na nila ako.

At oo maid ako sa mansion ng mga saldatore, kahapon lang ako natanggap dahil kahapon din mismo ako nag apply.

Malaki ang kita sa mansion ng Saldatore kaya napa subo narin ako sa pagiging katulong dahil sa kagipitan, pero hindi talaga ito ang plano ko.

Ang plano ko ay ang maging isang Flight attendant at makapag travel sa ibat ibang parte ng mundo.

At kung hindi papalarin ibon nalang, Charot!

Napa buntong hininga ako ng papasok palang ako sa village, maraming guard at cctv's ang naka kalat kaya hindi basta basta mapapasok ang villa.

Alm nilang maid ako sa mansion ng saldatore, hindi na sila nag abalang i check ang mga bitbit ko dahil alm nilang hindi basta basta tumatanggap ng tao ang mga saldatore.

Nag umpisa nakong mag lakad papasok, at oo ang init parin! isusumbong ko talaga sila kay manang pag balik ko!.

Lawit na ata ang dila ko ng makarating ako sa tapat ng napaka laking gate ng mga Saldatore.

Sumalubong naman saakin si Mang Farris, para tulungan ako sa mga bitbit ko.

Mabuti naman.

"Nako ija, pinahihirapan ka ng mga babaitang yon ano?" Umiiling na ani ni Mang Farris at kinuha ang mga bitbit ko bago kami pumasok sa loob.

Ngumiti lamang ako sa kanya at nag pasalamat ng maka pasok kami sa loob ng mansion.

Nag pupunas ako ng pawis ng biglang may mag salita sa gilid ko.

"Why are you alone? where's the other maid?" Ani ng Don Saldatore kaya mabilis akong napa yuko.

ang DON! anong sasabihin ko? ang totoo ba??

Ito ang nag kumpirma saakin bilang isang katulong, nakakatakot ang muka nito dahil parating walang emosyon at seryoso ito, maliban kapag kaharap ang Doña at ang mga anak nya,kaya sa tingin koy hindi dapat ako mag sinungaling sa kanya

Nasa mid 50's na ito, pero halata moparin ang Katangkadan at kakisigan nito, sabihin nanating gwapo parin.

"H-hindi ko po alm.." ani ko parin habang naka yuko.

takot ako kay Don

Alangan naman ipag tanggol ko sila?, na ano? May ginagawa sila? Eh pag wala ang amo namin ay lintik mag chismisan at mag si kape, parang sila ang may ari ng mansion.

Narinig ko ang pag lakad nito palapit saakin at Kinuha ang ilang dala ko.

"H-huwag napo! ako napong bahala dyan Don." Ani ko at akmang kukunin ito ay umiling ito saakin.

Ma otiridad ako nitong tinignan na para bang sinasabing

'Dont be'

Kaya yumuko nalamang ako at sumunod rito, Sa totoo lang ay natatakot ako rito.

Nasa dugo na ng mga Saldatore ang pagiging strikto at nakakatakot. Kaya hindi ko maiwasang kabahan kung sakali mang makagawa ako ng mali.

"D-don Cruelo!  kami napo ang mag dadala nyan.." halos mag pulasan ang mga katulong sa kusina na nag chichikahan ng makita si Don Cruelo.