37

24.7K 3.4K 478
                                    

Zawgyi

႐ုတ္တရက္လန္႔ႏိုးလာၿပီးကုတင္ေပၚမွာေတာင့္ေတာင့္ႀကီးထိုင္ေနမိသည္။

ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့မသိဘူး အလင္းတန္းတစ္ခုကမ်က္စိေရွ႕႐ုတ္တရက္ေပၚလာၿပီးသူလန္႔ႏိုးလာခဲ့ျခင္းပင္။

မ်က္ႏွာမွာလဲဘယ္အခ်ိန္ထဲကက်ဆင္းေနမွန္းမသိတဲ့မ်က္ရည္ေတြနဲ႔....

ႏွလံုးသားကေလးလံေနၿပီး ဘာေတြျဖစ္သြားတာလဲဆိုတာေတြးလို႔မရေပ။

"ဘာေတြျဖစ္သြားခဲ့တာလဲ....?"

အခန္းထဲကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခတ္မွီပရိေဘာဂမ်ားနဲ႔ျပည့္ေနသည္။

"အိပ္မက္မက္ေနခဲ့တာပဲ..."

သက္ျပင္းခ်ကာ ရင္ဘတ္ကိုလက္နဲ႔ဖိေနတုန္း
အခန္းတံခါးကပြင့္လာၿပီး သူနဲ႔အလြန္တူတဲ့လူတစ္ေယာက္ဝင္လာသည္။

"Oh ! Hyung ႏိုးေနၿပီလား အခုပဲလာနွိုးေတာ့မလို႔"

သူ႔ရဲ႕ညီ Taerin ပင္

သူနဲ႔အမႊာေတြလို႔ထင္ရေလာက္ေအာင္႐ုပ္ကတူလြန္းသည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကအသက္ ၁၀ ႏွစ္ကြာၿပီး အရမ္းတူလြန္းေနတာကေတာ့ထူးဆန္းသည္။

သူ႔ညီကိုအခုမွျပန္ျမင္ရသလိုခံစားခ်က္နဲ႔ေငးၾကည့္ေနမိသည္။

"အခုထေတာ့ မဟုတ္ရင္ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနာက္က်ေတာ့မယ္"

Taerin ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္းဝတ္စံုကိုဝတ္ထားၿပီးၿပီ။

ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ကာ

"အင္း ငါအဝတ္အစားလဲလိုက္အံုးမယ္"

ထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့တံခါးပိတ္ၿပီးျပန္ထြက္သြားသည္။

အိပ္မက္မက္ေနခဲ့တာ....ဟုတ္တယ္မွတ္လား...?

အိပ္မက္ကေနႏိုးထလာတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးလား....
ဒါေပမဲ့ အိပ္မက္ကအရမ္းလက္ေတြ႕ဆန္လြန္းေနတယ္။

Since 1894 by @ARTSEOULVK [Myanmar Translation]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon