_________________

ေနာက္ေန႔ေတြမွာ အလကၤာတစ္ေယာက္
အစ္ကို႔ရ႕ဲ အတန္းကိုမေမးမိေလျခင္းဟူေသာ
ေနာင္တေတြတစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္ႀကီးနဲ႔
အစ္ကို႔ကို႐ွာပံုေတာ္ဖြင့္ရေတာ့တယ္။

ပထမဆံုး႐ွာတာက အလကၤာတို႔
သတၱမတန္းအေဆာင္ န့ဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္တ့ဲ
ဒႆမတန္းအေဆာင္မွာျဖစ္တယ္။

ဒႆမတန္း မွာ သိပၸံ တြဲ ႏွစ္ခန္းႏွင့္
ဝိပၸံတြဲ ငါးခန္း႐ွိၿပီး ေက်ာင္းသားဦးေရ
600 ခန္႔႐ွိ၏။ သတၱမတန္းေက်ာင္းသားေလး
အလကၤာဟာ ဒႆမတန္းအေဆာင္တစ္ဝိုက္
ႏွ႔ံသြားေသာ္လည္း အစ္ကို႔အရိပ္အေယာင္ေတာင္
မျမင္လိုက္ရ။

ဒီလိုနဲ႔ ဒုတိယေန႔မွာ နဝမတန္း အေဆာင္ဘက္ကို
ကူးဖို႔ျပင္ေလ၏။ အလကၤာေလး ညတိုင္းဘုရား႐ွိခိုး
အိပ္လို႔ထင္ပါရ႕ဲ။ အစ္ကို႔ကို ဝိပၸံတြဲအခန္း (D) မွာ
ေတြ႔ခ့ဲတယ္။

အစ္ကိုက ႐ွပ္အက်ႌလက္တိုေလးနဲ႔ သန္႔သန္႔ကေလး။
ဆံပင္ခပ္အုပ္အုပ္ေလးကို လည္ဂုတ္အထက္မွာ
တိထားေသးတယ္။ မ်က္မွန္ဝိုင္းေလးေအာက္က
ေမွးက်ဥ္က်ဥ္မ်က္ဝန္းေလးက ပုစၦာေတြကိုသာ
အာရံုစိုက္ေနေလရ႕ဲ။

​ေဘာပင္ကိုကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္လွည့္ကစားေနတ့ဲ
လက္သြယ္သြယ္ေလးကို ဆုပ္ကိုင္ခ်င္မိတာမ်ား။
ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေရးေရးေလးေအာက္က ပါးလွပ္လွပ္
ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းခ်င္လိုက္တာမ်ား။

ျပည့္သိပ္လာတ့ဲခံစားခ်က္ေတြေၾကာင့္
အလကၤာ အစ္ကို႔ကိုစိတ္ထဲကေနတိုးတိုးေလး
ေတာင္းပန္မိတယ္။

'ငယ္သူမို႔ ခြင့္လႊတ္ေပးပါအစ္ကို။ '

ဒီလိုနဲ႔ အူျမဴးစြာပဲ သတၱမတန္းအေဆာင္႐ွိရာ
တပ္ျပန္ဆုတ္ခ့ဲရတယ္။ အိမ္သာသြားပါရေစ
ဆိုၿပီး လစ္ထြက္လာခ့ဲတာမဟုတ္လား။
အတန္းခ်ဳပ္သိရင္ ဘယ္ဘက္လက္ဝါးျပင္
အ႐ိႈးရာထပ္ရခ်ည္ရ႕ဲ။

ဒီေန႔အတြက္လည္း ခ်စ္ပါတယ္အစ္ကို။

__________________

#klwin1234










<<unicode >>





"ညီလေး ယူမလို့လား ။ "

"ဗျာ..."

အက်ရှရှလေးနဲ့ ယောကျ်ားပီသတဲ့အသံလေး။
အို.. အစ်ကိုရယ်။ ကျွန်တော် ရူးရချည်ရဲ့။

မောင့်ကိုမှ ချစ်မိနေပါတယ် &lt;&lt;ေမာင့္ကိုမွ ခ်စ္မိေနပါတယ္&gt;&gt;Where stories live. Discover now