ÇEVİKÇİ BEY | Tamamlandı

33

Biz geldiiik. Keyifli okumalar dileriiim.

532 bin için sonsuz teşekkürler! Birlikte çok güzel bir aileyiz.💙

Yıldıza basmayı ve satır arası yorum yapmayı unutmayın Çevikçi'nin Güzelleri!💖💖

"O zaman baba kız günü başlasın diyebilir miyiz?"

Yönünü tamamen babasından tarafa döndürüp sevinçle bağırdığında arabayı çalıştıran adam gülümsedi. Kızını neşeli görmek şüphesiz en sevdiği manzaralardan biriydi.

"Önce eğitim birliğine uğrayacağız sonra başlasın olur mu?"

Eğitim birliği?

Babasının çalıştığı yer?

Hani babasının imalarından Yusuf'un orada olduğunu düşündüğü yer?

Dokuz gündür iletişim kuramadığı Yusuf...

Kızından tepki alamayan adam Güneş'in düşüncelerinden bir haber "Yarım saatlik bir işim var zaten güzelim seni çok bekletmem," diye  ekledi.

İstersen birkaç saat takıl babacığım ben aradığımı bulayım da...

"Sorun yok baba sen işini hallet de. Ben de bahçede bekleyebilirim seni değil mi?"

Hevesi ve heyecanı sesine yansırken bunun farkında bile değildi. Tek düşündüğü Yusuf'u uzaktan da olsa görmekti.

"Tabii ki gezersin hem sıkılmamış olursun."

Yol boyu içi içine sığmamıştı. Birliğin yerini bilmediği için ne kadar kaldığını da bir türlü hesaplayamamış fazla dikkat çekmesin diye de babasına sormamıştı. Umuyordu ki Yusuf'u görürdü. Elini kalbine koyarak yol boyu bunun için dua etti.

-

"İşim bittiğinde seni arayacağım güzelim, Faruk abin sana eşlik edecek şimdilik tamam mı?"

"Ya ben takılırdım aslında kendi kendime baba adamı niye yoruyoruz ki şimdi?" diye nazlı bir ifadeyle konuştuğunda Kemal Bey gözlerini kısarak baktı.

Kızına bilerek yarattığı bu fırsatı şimdiden sorgulamaya başlamıştı. Hiç arabadan indirmese miydi?

"Faruk abin beş dakika içinde gelir Güneş." Bakışlarını büyük bahçenin içinde gezdirip yüksek binalardan birini işaret etti.

"Şu taraf eğitim bölgesi. Eğitim saatinde olabilirler çok yaklaşma."

Babasının gösterdiği yere hipnoz olmuş gibi bakakalırken kafa sallayarak onu onayladı. Adam yanından uzaklaşmaya başlar başlamaz depar atarcasına oraya koştu.

Lütfen göreyim lütfen!

Binanın kenarından dönüp ön bahçesine geldiğinde gözleriyle etrafı taradı. İleride bir grup gerçekten eğitimdeydi ama Yusuf'a dair en ufak iz yoktu. Homurdanarak ilerlemeye başladı. Belki ağaçların olduğu yerdeki kamelyalardan birinde oturuyordu?

Eh arayan bulurdu. Belasını mı mevlasını mı yoksa sevdasını mı orası muallak...

Kaç dakika geçmişti fikri yoktu. Faruk abisi kendini arıyorsa eğer daha çok arardı. Aylak aylak ortalıkta gezmeyi sürdürürken bazı bakışlar kendisinin kim olduğunu sorgular şekilde yüzüne değiyordu. Hayır biri de ağzını açıp siz kimsiniz diye sormuyordu. Ulan ülke size emanet alooo?

"Bakar mısınız?" diyen sesle dediğini yapıp adama baktı.

Üstünde polis üniforması olan sarışın adam otuzlarının başında gibi duruyordu. Aralarındaki mesafeyi kat edip tek kaşını havaya kaldırarak "Kime bakmıştınız hanım efendi?" diye sordu.